Η ερωτική ζωή… καθρέφτης της υγείας

Όπως προκύπτει από μελέτη του Κέντρου Σεξουαλικής και Αναπαραγωγικής Υγείας (ΚΕΣΑΥ), το 40% των ανδρών από όλη τη χώρα, που καλούν στη ανοιχτή τηλεφωνική γραμμή (2310 99 90 99) του Κέντρου εκτός από τη στυτική δυσλειτουργία, έχουν και κάποιο άλλο οργανικό (39%), ή κλινικά διαπιστωμένο ψυχολογικό (4%) πρόβλημα υγείας.

Ομοίως, άντρες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα εκσπερμάτισης ή εμφανίζουν μειωμένη σεξουαλική επιθυμία, αναφέρουν ότι πάσχουν τόσο από οργανικά (18%) όσο και από ψυχολογικά (7 και 8%) προβλήματα. Όπως επισημαίνουν οι υπεύθυνοι του ΚΕΣΑΥ ένα σεξουαλικό πρόβλημα ενδεχομένως αποτελεί σύμπτωμα κάποιας άλλης πάθησης. Συγκεκριμένα η στυτική δυσλειτουργία πολύ συχνά συνυπάρχει με τον σακχαρώδη διαβήτη (5-10%) ή την καρδιαγγειακής νόσο (5-20%).

Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει και νέα μελέτη της Mayo Clinic, σύμφωνα με την οποία οι άνδρες με στυτική δυσλειτουργία έχουν κατά μέσο όρο 80% περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρδιοπάθεια συγκριτικά με όσους δεν εμφανίζουν στυτική δυσλειτουργία. Οι νεότεροι άνδρες ηλικίας 40-49 ετών με το ίδιο σεξουαλικό πρόβλημα διπλάσιο κίνδυνο εμφάνισης κάποιας καρδιακής πάθησης. .

Οι ερευνητές συμπεραίνουν στη δημοσίευση της μελέτης τους στο περιοδικό της Κλινικής "Mayo Clinic Proceedings", ότι οι άνδρες και οι γιατροί τους πρέπει να θεωρούν το πρόβλημα στύσης ως πιθανό προάγγελο προβλήματος στις στεφανιαίες αρτηρίες.

Η σχέση στυτικής δυσλειτουργίας και στεφανιαίας νόσου αν και ερευνάται εδώ και χρόνια από τους ειδικούς, εντούτοις δεν έχει αιτιολογηθεί πλήρως. Ορισμένοι επιστήμονες θεωρούν ότι τόσο η στυτική δυσλειτουργία όσο και το πρόβλημα της καρδιάς στην πραγματικότητα πηγάζουν από κάποιο άλλο υποκείμενο πρόβλημα, με συνέπεια, πριν «φράξουν» οι αρτηρίες γύρω από την καρδιά, να υπάρχουν στενώσεις στις μικρότερες αρτηρίες του ανδρικού γεννητικού οργάνου.

Οι ειδικοί συζητούν και για το ενδεχόμενο οι αρτηρίες να χάνουν την ελαστικότητά τους με το πέρασμα του χρόνου, πρώτα στο πέος και μετά στην καρδιά. Εντούτοις και αυτή η άποψη δεν έχει επιβεβαιωθεί επιστημονικά.

Δύο προηγούμενες μελέτες το 2005 είχαν επίσης δείξει την προγνωστική αξία της στυτικής δυσλειτουργίας για την έγκαιρη διάγνωση μελλοντικών καρδιοπαθειών.

Πηγή: AΠΕ/ΜΠΕ

Ο ύπνος καθαρίζει τα νοητικά "σκουπίδια" της μέρας

Δύο νέες επιστημονικές έρευνες φέρνουν νέα στοιχεία τη χρησιμότητα του ύπνου , καθώς διαπιστώνουν ότι, ενώ τη μέρα ο εγκέφαλος "χτίζει" νέες νευρωνικές συνδέσεις ανάμεσα στα κύτταρά του, με βάση τις εμπειρίες και τα ερεθίσματα που δέχεται, στη διάρκεια του ύπνου που ακολουθεί, οι συνδέσεις αυτές περιορίζονται ξανά, καθώς αρχίζει ένα "ξεκαθάρισμα" στο πλαίσιο της προσπάθειας του εγκεφάλου να μην υπερφορτωθεί με περιττές πληροφορίες.

Η πρώτη μελέτη, με επικεφαλής τον Πολ Σόου της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Ουάσιγκτον στο Σεν Λιούις των ΗΠΑ, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Science", σύμφωνα με τον Independent. Η έρευνα ενισχύει την άποψη ότι ο ύπνος είναι σημαντικός αφενός για να αφομοιωθούν οι σημαντικές αναμνήσεις της μέρας που προηγήθηκε και αφετέρου για να "σβηστούν" οι περιττές αναμνήσεις που τείνουν να μπλοκάρουν το σύστημα του εγκεφάλου.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, μπορεί πολλοί άνθρωποι να χάνουν τον ύπνο τους ανησυχώντας για διάφορα πράγματα, όπως για το αν θα συνεχίσουν να έχουν τη δουλειά τους και αύριο, όμως το καλύτερο που έχουν να κάνουν για να λειτουργήσουν αποδοτικότερα την επόμενη μέρα, είναι να φροντίσουν να κοιμηθούν καλά γιατί αυτό ωφελεί κατ' εξοχήν τον εγκέφαλο και το νου τους.

Η έρευνα βασίστηκε σε μελέτη μυγών, επειδή οι επιστήμονες θεωρούν ότι αποτελούν κατάλληλο μοντέλο και για τον άνθρωπο, καθώς και αυτές χρειάζονται ύπνο έξι ως οκτώ ωρών τη μέρα, ενώ δείχνουν σωματικά και νοητικά συμπτώματα στέρησης, όταν δεν κοιμούνται αρκετά.

Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι ο ύπνος βελτιώνει τη μάθηση και τη μνήμη στα ζώα. Η νέα έρευνα προχώρησε παραπέρα, δείχνοντας ότι οι νευρωνικές συνδέσεις (συνάψεις) ανάμεσα στα εγκεφαλικά κύτταρα αυξάνουν τη μέρα και μειώνονται μετά από έναν καλό ύπνο. Στο τέλος του ύπνου, διαπιστώθηκε ότι οι ισχυρότερες νέες συνάψεις είχαν συρρικνωθεί, ενώ οι πιο ασθενείς είχαν εξαφανιστεί τελείως.

Το συμπέρασμα, κατά τους ερευνητές, είναι ότι δεν χρειάζεται να θυμόμαστε πολλά από αυτά που μαθαίνουμε τη μέρα, ενώ για να μαθαίνουμε καινούρια πράγματα, πρέπει συνεχώς να καθαρίζουμε τα "σκουπίδια" που γεμίζουν το μυαλό μας, ώστε να κάνουμε χώρο για τις νέες εμπειρίες και γνώσεις.

Μια άλλη σχετική εργασία, από ερευνητές του Τμήματος Ψυχιατρικής του πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν των ΗΠΑ, υπό τους Τζούλιο Τονιόνι και Κιάρα Τσιρέλι, δημοσιεύτηκε επίσης στο "Science". Βασίστηκε και αυτή στη μελέτη μυγών (δροσόφιλας) και παρέχει επίσης νέα στοιχεία ότι ο ύπνος βοηθά τον εγκέφαλο να εξοικονομήσει ενέργεια και ζωτικό αποθηκευτικό χώρο για νέες πληροφορίες, "ξεσκαρτάροντας" τις συνάψεις που δημιουργήθηκαν μέσα στη μέρα.

Οι ιταλο-αμερικανοί ερευνητές επισημαίνουν ότι ο ύπνος είναι καθολικό, αυστηρά ρυθμιζόμενο και απαραίτητο για τη νόηση φαινόμενο, που παραμένει μυστήριο. Σύμφωνα πάντως με τις πιο πρόσφατες έρευνες, φαίνεται πως ο ύπνος, η μνήμη και η πλαστικότητα του εγκεφάλου (δηλαδή η καταστροφή και γέννηση νέων νευρωνικών συνδέσεων) συνδέονται στενά μεταξύ τους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα επίπεδα πρωτεϊνών στα σημαντικά συστατικά των κεντρικών εγκεφαλικών συνάψεων ήσαν υψηλά τη μέρα και χαμηλά μετά τον ύπνο, γεγονός που δείχνει ότι ο ύπνος φέρνει συρρίκνωση των νευρωνικών διασυνδέσεων.

Πηγή: (ΑΠΕ-ΜΠΕ)
Διαβάστε επίσης:
Τι είναι Ο φυσιολογικός Ύπνος και ποιες εγκεφαλικές δομές ρυθμίζουν τον κιρκάδιο ρυθμό του.
Ο Πρακτικός οδηγός του Καλού Ύπνου
Του ψυχίατρου: Θοδωρή Π. Δασκαλόπουλου.
Περισσότερα στη σελίδα του καθηγητή εδώ

Ξεκλειδώνουν τα μυστικά της μνήμης

Πειραματικό φάρμακο σβήνει από τον εγκέφαλο ανεπιθύμητες αναμνήσεις
Του: Benedict Carey
The New York Times

Μπλοκάρει τη δραστηριότητα μίας ουσίας που χρησιμοποιείται από τον εγκέφαλο και οι επιστήμονες πιστεύουν πως θα είναι ικανό να «χτυπήσει» ασθένειες όπως η άνοια, το Αλτσχάιμερ και άλλα προβλήματα μνήμης.

Ένα βήμα πιο κοντά στο κλειδί για τα μυστικά της μνήμης βρίσκονται οι επιστήμονες που μελετούν τις περιοχές του εγκεφάλου, οι οποίες ευθύνονται για τον σχηματισμό και την αποθήκευση γνώσης και αναμνήσεων.

Ερευνητές στο Μπρούκλιν ανακάλυψαν ένα φάρμακο με το οποίο σβήνουν συγκεκριμένες αναμνήσεις. Το φάρμακο έχει δοκιμαστεί με επιτυχία στα ποντίκια και οι επιστήμονες λένε πως είναι πολύ πιθανό να έχει τα ίδια αποτελέσματα και στους ανθρώπους. Οι ερευνητές στοχεύουν τις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με συναισθήματα, χωρική γνώση και κινητικές ικανότητες. Μία μόνο δόση του πειραματικού φαρμάκου μπλοκάρει τη δραστηριότητα μίας ουσίας που χρησιμοποιείται από τον εγκέφαλο για να διατηρήσει αυτές τις πληροφορίες. Αν ενισχύσουν το φάρμακο, οι επιστήμονες πιστεύουν πως θα είναι ικανό να «χτυπήσει» ασθένειες όπως η άνοια, το Αλτσχάιμερ και άλλα προβλήματα μνήμης.

Εθισμοί τέλος.

«Αν αυτό το μόριο μνήμης είναι τόσο σημαντικό όσο φαίνεται, οι επιπτώσεις θα είναι τεράστιες», λέει ο Τοντ Σάκτορ, ο νευροεπιστήμονας που ηγείται της ομάδας η οποία έκανε τη νέα ανακάλυψη στο Μπρούκλιν. «Θα έχει αποτέλεσμα σε περιπτώσεις βλάβης της μνήμης από ατύχημα, από τραυματικές εμπειρίες, από κάθε είδους εθισμό. Θα βελτιώνει τη μνήμη και την ικανότητα μάθησης». Η ανακάλυψη αυτού του πολύ σημαντικού μορίου μνήμης και οι πιθανές του χρήσεις οφείλονται στις προσπάθειες που γίνονται τα τελευταία χρόνια στον τομέα της νευροεπιστήμης, στον κλάδο μελέτης του εγκεφάλου. Δισεκατομμύρια δολάρια επενδύονται στις έρευνες του κλάδου, προσελκύοντας στρατιές επιστημόνων. Μόνο πέρυσι, το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ ξόδεψε 5,2 δισ. δολάρια, περίπου το 20% του συνολικού του προϋπολογισμού, σε έρευνες για τον εγκέφαλο που γίνονται σε όλο τον κόσμο. Το αποτέλεσμα είναι να γίνονται νέες ανακαλύψεις για τα μυστικά του εγκεφάλου και να δίνονται απαντήσεις σε ερωτήματα αιώνων, ενώ αυξάνονται οι πιθανότητες για την αντιμετώπιση ασθενειών που βασανίζουν εκατομμύρια ανθρώπους.

Ακόμα στην αρχή.

Οι πιθανότητες δεν έχουν τέλος. «Σε αυτό το επιστημονικό πεδίο είμαστε ακόμα στους πρόποδες μίας τεράστιας οροσειράς», λέει ο Έρικ Κάντελ, νευροεπιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. «Αντίθετα με άλλους τομείς της επιστήμης, είναι ακόμα δυνατό για έναν επιστήμονα ή μία μικρή ομάδα να συνεισφέρει ακόμα και σε ένα μικρό εργαστήριο». Κάθε ανακάλυψη όμως γεννά και νέα ερωτήματα. Για παράδειγμα, πολύς κόσμος θα ήθελε να σβήσει οδυνηρές αναμνήσεις. Τι θα γίνει όμως, αν στη διαδικασία διαγραφής τους σβηστούν και άλλα μέρη της μνήμης, που είναι χρήσιμα στην καθημερινή τους ζωή; Ή αν στην προσπάθεια να καταπολεμήσουν τον εθισμό σε ναρκωτικές ουσίες (ο εθισμός «μαθαίνεται», καθώς οι πληροφορίες που «χρειάζεται» ο χρήστης για να επιδείξει τέτοια συμπεριφορά αποθηκεύονται στον εγκέφαλο) σβήσουν μαζί πολύτιμη γνώση;

Αναπάντητα ερωτήματα.

Ο Σάκτορ είναι ένας από τους εκατοντάδες ερευνητές, οι οποίοι προσπαθούν να απαντήσουν στην ερώτηση που έχουν κάνει οι άνθρωποι από τα αρχαία χρόνια. Πώς είναι δυνατόν ομάδα κυττάρων που ανήκουν στον ίδιο ιστό, να μπορούν να αποθηκεύουν τα πάντα, από τους στίχους ενός τραγουδιού μέχρι συναισθηματικές αντιδράσεις, μακρινές αναμνήσεις, πρόσωπα και πληροφορίες;

Τα κύτταρα του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται από τις εμπειρίες, αλληλοσυνδέονται και διατηρούν επικοινωνία μεταξύ τους, όπως ακριβώς μία ομάδα ανθρώπων που έχουν ζήσει την ίδια έντονη εμπειρία. Το κάθε κύτταρο προσθέτει μία νέα λεπτομέρεια στην ανάμνηση του γεγονότος. Ο εγκέφαλος φαίνεται πως διατηρεί την ανάμνηση ενισχύοντας τις γραμμές επικοινωνίας μεταξύ των κυττάρων.

Το θέμα είναι να βρούμε πώς ακριβώς γίνεται αυτό. Η διαδικασία αναφέρθηκε από τους επιστήμονες για πρώτη φορά τη δεκαετία του ΄60. Από τότε, έχουν βρεθεί εκατοντάδες μόρια που παίζουν κάποιο ρόλο στην υπόθεση. Αλλά για χρόνια δεν μπορούσαν να βρουν ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος τους.

Κάποιες χρήσεις εγείρουν ηθικά ζητήματα

Το 1999, δύο διάσημοι ερευνητές του κλάδου της νευροεπιστήμης, οι Τζεφ Λίχτμαν και Τζόσουα Σέινς από το Χάρβαρντ, παρέθεσαν σε εργασία τους 117 μόρια που συμμετέχουν στη διασύνδεση ενός κυττάρου με τον γείτονά του. Μία από αυτές τις ουσίες είχε ασυνήθιστες ιδιότητες, τις οποίες ανακάλυψε ο Τοντ Σάκτορ.

Πρόκειται για μια ουσία που ονομάζεται ΡΚΜzeta. Ο επιστήμονας στο Μπρούκλιν είδε πως αυτή είναι παρούσα κι ενεργοποιημένη πάντα στα κύτταρα που επικοινωνούν με γειτονικούς νευρώνες. Λόγω της επικοινωνίας, τα κύτταρα δυναμώνουν και ισχυροποιούνται στην προσπάθεια να ανακληθούν πληροφορίες και αναμνήσεις.

Τα μόρια της ουσίας συγκεντρώνονται ανάμεσα στα κύτταρα που επικοινωνούν και παραμένουν εκεί, σαν βιολογικοί φρουροί. Φαίνεται λοιπόν, πως αυτή η ουσία είναι το μυστικό της επικοινωνίας τους. «Έτσι, στρέψαμε το ενδιαφέρον μας στην ΡΚΜzeta για να βρούμε τη σημασία της».

Σε αυτή τη δουλειά, ο Σάκτορ συνεργάστηκε με τον Αντρέ Φέντον, που ειδικεύεται στη χωρική μνήμη σε ποντίκια και αρουραίους. Ο Φέντον είχε αναπτύξει με επιτυχία μία μέθοδο για να μαθαίνει στα ζώα πώς να θυμούνται πού βρίσκονται διάφορα αντικείμενα. Τους μαθαίνει να κινούνται σε έναν μικρό θάλαμο αποφεύγοντας ένα σημείο που τους μεταδίδει ηλεκτροσόκ στα πόδια. Από τη στιγμή που θα το μάθουν, δεν το ξεχνούν ποτέ. Το θυμούνται έπειτα από μία εβδομάδα ή έναν μήνα.

Όταν όμως πάρουν μία δόση από το νέο φάρμακο, που ονομάζεται ΖΙΡ και αλληλεπιδρά με την ουσία ΡΚΜzeta, ξεχνούν αμέσως το επικίνδυνο σημείο.

«Όταν το είδα να συμβαίνει για πρώτη φορά, δεν πίστευα στα μάτια μου», λέει ο Φέντον.

Από τότε, το πείραμα έχει επαναληφθεί με επιτυχία τόσο στο δικό του εργαστήριο όσο και σε άλλα, σε διάφορες χώρες. Στο Ισραήλ, οι ερευνητές έκαναν τους αρουραίους να ξεχάσουν ότι μία συγκεκριμένη γεύση τούς προκαλούσε ναυτία.

«Η μέθοδος αυτή έχει αμέτρητες πιθανές χρήσεις και εγείρει τεράστια ηθικά ζητήματα», λέει ο Στίβεν Χάιμαν, νευροβιολόγος στο Χάρβαρντ. «Από τη μία μεριά, με αυτό το φάρμακο μπορεί ένας άνθρωπος να μειώσει την ένταση τραυματικών αναμνήσεων ή την επιθυμία του για επικίνδυνες ουσίες.

Μπορεί όμως επίσης, να χρησιμοποιηθεί και για τη διαγραφή αναμνήσεων και γνώσης που έχουν σχέση με εγκληματική συμπεριφορά. Οι οδυνηρές αναμνήσεις είναι η βάση μίας ηθικής συνείδησης και μπορούν να αποτρέψουν την επανάληψή τους».
Πηγή: Τα Νέα

Το πορνό σκοτώνει την επιθυμία

Μια ολόκληρη γενιά είναι λιγότερο ικανή να συνδεθεί ερωτικά

Χάρη στο Ίντερνετ το πορνό έχει γίνει πλέον κανόνας, με σοβαρές επιπτώσεις στη σεξουαλική μας ζωή και τη συναισθηματική μας υγεία. Η φεμινίστρια συγγραφέας Ναόμι Γουλφ εξετάζει τις σεξουαλικές αλλαγές τα τελευταία 30 χρόνια.

Η Άντρεα Ντόρκιν ήταν η ακτιβίστρια που έγινε γνωστή στη δεκαετία του 1980 ισχυριζόμενη ότι εάν δεν περιορίσουμε την πορνογραφία, οι περισσότεροι άνδρες θα αντιμετωπίζουν τις γυναίκες πιο πολύ σαν αντικείμενα και θα τους συμπεριφέρονται όχι σαν σε ανθρώπους αλλά σαν σε πορνοστάρ. Εάν ανοίξουν οι πύλες, έλεγε, οι βιασμοί και η σεξουαλική επιθετικότητα θα αυξηθούν σημαντικά.

Έκτοτε, με την επέλαση του Ίντερνετ στα περισσότερα σπίτια του δυτικού κόσμου, η πορνογραφία δεν αποτελεί πλέον περιθωριακό και ιδιωτικό φαινόμενο, αλλά έχει καλύψει ένα μεγάλο κομμάτι της κουλτούρας μας. Όλος ο κόσμος έχει «πορνογραφηθεί». Πριν από μια δεκαετία η αποκάλυψη ότι ένας άνδρας χρησιμοποιεί πορνογραφικό υλικό αποτελούσε σκάνδαλο. Τώρα, με την αποκάλυψη ότι ο σύζυγος της υπουργού Εσωτερικών έβλεπε πορνοταινίες για τις οποίες πλήρωναν οι φορολογούμενοι, δεν εκφράστηκε καμιά ιδιαίτερη αντίδραση από το κοινό για το γεγονός ότι παρακολουθούσε ερωτικές ταινίες- όλοι διαμαρτυρήθηκαν για τα χρήματα. Σήμερα υποθέτουμε ότι όλοι- κυρίως οι άνδρες- χρησιμοποιούν πορνό υλικό. Έρευνα σε Βρετανούς εφήβους αποκάλυψε ότι το 28% μαθαίνει για το σεξ από πορνοταινίες.
Ο ιεραποστολικός τρόπος.

Όταν μεγάλωνα στη δεκαετία του ΄70, υπήρχαν γύρω μου περισσότεροι πρόθυμοι νεαροί που ήθελαν να κάνουν σεξ, από κοπέλες που ήταν έτοιμες να πάνε μαζί τους. Το αγόρι σου μπορεί να είχε διαβάσει το «Ρlayboy», αλλά εσύ ήσουν ζωντανή και γυμνή μπροστά του. Πριν από 30 χρόνια το να κάνεις έρωτα με τον παραδοσιακό ιεραποστολικό τρόπο εθεωρείτο πολύ ερεθιστικό. Πλέον είμαι 42 ετών και η δική μου γενιά γυναικών είναι η τελευταία που αισθάνθηκε αυτή τη σεξουαλική αυτοπεποίθηση και ασφάλεια για όλα όσα μπορούσαμε να προσφέρουμε στον ερωτικό τομέα. Τώρα, το να είσαι γυμνή δεν είναι αρκετό- πρέπει να έχεις πλούσιες καμπύλες, μαύρισμα και στήθη ενισχυμένα χειρουργικά, όπως και οι κοπέλες στις ροζ ταινίες. Το πρότυπο της δυτικής ομορφιάς διαμορφώνεται από τα πρότυπα της πορνογραφίας. Στο γυμναστήριό μου παρατηρώ ότι όλα τα 20χρονα κορίτσια κάνουν αποτρίχωση παντού. Στη δεκαετία του 1970 το πορνό ήταν ένα κακό υποκατάστατο των πραγματικών γυναικών. Σήμερα το τέλειο πορνό είναι εκείνο που αντιπροσωπεύει το «πραγματικό» σεξ για τα νέα παιδιά και οι αληθινές γυμνές γυναίκες αποτελούν απλά ένα κακό πορνό.

Τα κορίτσια που θέλουν να ακολουθήσουν τη μόδα πηγαίνουν μαζί με τα αγόρια τους σε στριπτιζάδικα και μερικές φορές ζητούν από τις χορεύτριες να κουνηθούν γι΄ αυτές προκλητικά. Στα πανεπιστήμια τα κορίτσια προκαλούν τα αγόρια ανταλλάσσοντας φιλιά μεταξύ τους. Όλα αυτά μήπως σημαίνουν ότι έχουμε απελευθερωθεί σεξουαλικά; Φθηνός ερωτισμός.

Η Ντόρκιν το είχε καταλάβει ανάποδα. Αυτή η υπερπληθώρα φθηνού ερωτισμού εξασθενεί τη σεξουαλική ενέργεια, ιδιαίτερα στους νέους. Η σχέση μεταξύ της πορνογραφικής βιομηχανίας των πολλών δισεκατομμυρίων, του ψυχαναγκασμού και της σεξουαλικής όρεξης έχει γίνει όπως η σχέση μεταξύ της γεωργίας, των κατεργασμένων τροφών, των φαστ φουντ και της παχυσαρκίας. Εάν η όρεξή σου ερεθίζεται και καλύπτεται από υλικά κακής ποιότητας, θα χρειάζεσαι όλο και περισσότερα σκουπίδια για να χορτάσεις. Οι έρευνες δείχνουν πως το πορνό είναι πράγματι εθιστικό, ιδιαίτερα για τους άνδρες, και πως μακροπρόθεσμα καταστρέφει τη λίμπιντό τους. Οι ειδικοί στις σεξουαλικές δυσλειτουργίες βλέπουν σήμερα μια επιδημία που χτυπά τους υγιείς νέους άνδρες οι οποίοι δεν συνευρίσκονται εύκολα με τις συντρόφους τους επειδή έχουν εκτεθεί υπερβολικά στην πορνογραφία.

Η Ναόμι Γουλφ είναι Αμερικανίδα συγγραφέας και πολιτική σύμβουλος. Με το βιβλίο της «Ο Μύθος της Ομορφιάς» έγινε από τις κορυφαίες εκπροσώπους του κινήματος που αργότερα περιγράφηκε ως φεμινισμός τρίτου κύματος.

«Το σεξ δεν έχει κανένα μυστήριο»

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την επίσκεψη που έκανα στην Ιλάνα, μια παλιά φίλη που έχει γίνει ορθόδοξη Εβραία και ζει στην Ιερουσαλήμ. Είχε εγκαταλείψει τα τζιν και τα μπλουζάκια για μακριές φούστες και μαντίλι στο κεφάλι. «Δεν μπορώ να δω ούτε τα μαλλιά σου;» τη ρώτησα, αναζητώντας την παλιά μου φίλη. «Μόνο ο σύζυγός μου», είπε εκείνη με μια ήρεμη σεξουαλική αυτοπεποίθηση, «βλέπει τα μαλλιά μου».

Όταν μου έδειξε την κρεβατοκάμαρα, στην οποία δεν επιτρέπονταν ούτε τα παιδιά, η σεξουαλική ένταση στον αέρα ήταν σχεδόν πρωτόγονη. Ήταν κάτι απολύτως ιδιωτικό. Συγκρίνετε αυτό με τη συζήτηση που είχα με έναν φοιτητή έπειτα από μια διάλεξή μου για τις επιδράσεις του πορνό στις σχέσεις. «Προτιμώ να κάνω σεξ αμέσως για να τελειώνω με αυτό, να ξεφορτώνω την ένταση».

Μα, αυτή η ένταση δεν είναι ωραία; Έτσι δεν ξεφορτώνεσαι και το μυστήριο; τον ρώτησα. «Το μυστήριο;» με κοίταξε απορημένος. Και μετά χωρίς να διστάσει, απάντησε.

«Δεν ξέρω για τι πράγμα μου μιλάτε. Το σεξ δεν έχει κανένα μυστήριο».


Ένα φιλί, μια μυρωδιά, ένα σώμα...

Το πορνό σκοτώνει την ερωτική επιθυμία. Όταν πρόσφατα έγραψα αυτή την άποψή μου στο περιοδικό «Νew Υork», οι αντιδράσεις των ανδρών μού έδειξαν ότι είχα χτυπήσει μια χορδή. Μια ολόκληρη γενιά ίσως είναι λιγότερο ικανή να συνδεθεί ερωτικά με τις πραγματικές γυναίκες. Γνωρίζω άνδρες που απομακρύνθηκαν από το πορνό όχι για λόγους ηθικής, αλλά επειδή ήθελαν να προστατεύσουν την ερωτική επιθυμία τους.

Η πορνογραφία λειτουργεί με έναν βασικό τρόπο στον εγκέφαλο- είναι παβλοφική. Ο οργασμός αποτελεί μια από τις καλύτερες επιβραβεύσεις. Εάν συνδυάσεις τον οργασμό με τη σύζυγό σου, ένα φιλί, μια μυρωδιά, ένα σώμα, όλα αυτά θα σε ερεθίζουν. Εάν όμως εστιάσεις σε μια αέναη εναλλαγή εικόνων κυβερνοσέξ, αυτό τελικά θα σε ερεθίζει. Οι φεμινίστριες συχνά παρανοούν τη σεξουαλική απαγόρευση. Δεν υπερασπίζομαι την επιστροφή στις ημέρες που η γυναικεία σεξουαλικότητα κρυβόταν, θεωρώ όμως ότι η δύναμη του σεξ διατηρείται όταν έχει κάτι μοναδικό.
Πηγή: Τα Νέα