Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

Μαρία Προδρόμου: Ο άγγελος της ομίχλης


Ο άγγελος της ομίχλης
Μαρία Προδρόμου
Σελίδες: 350

Παρασυρμένη από την αγάπη της για την περιπέτεια η Κατερίνα ακολουθεί το φίλο της Στέφανο σε ένα μεγάλο ταξίδι στον βυθό του ελληνικού πελάγους, προκειμένου να τον βοηθήσει στην ανακάλυψη του ναυαγίου ενός φημισμένου πειρατή, ο οποίος έζησε τον 16ο αιώνα. Αυτά όμως που θα συμβούν στην πορεία θα την κάνουν να αντιληφθεί πως τα τερτίπια της μοίρας είναι προκαθορισμένα από την αρχή... Και πως κανείς δεν μπορεί να τ’ αποφύγει...
Πέφτοντας στα βαθιά, μπλε νερά του Αιγαίου η κοπέλα θα χαθεί... Και θα βρεθεί στην ακτή ενός πανέμορφου, ελληνικού νησιού, αναίσθητη, σε ένα μέρος όπου θα πρέπει, όχι μόνο να παίξει τη ζωή της κορώνα - γράμματα για να μπορέσει να επιβιώσει, μα και να γλυτώσει από ένα έρωτα απαγορευμένο και τελείως απρόσμενο που θα την κυριεύσει... Ένα έρωτα τόσο μαγικό και συνάμα μυστηριώδη, για τον οποίο δεν θα υπάρχει λογική...

Περισσότερα για την Μαρία Προδρόμου θα βρείτε εδώ
Κατηγορία: Ελληνική λογοτεχνία

Πασκάλ Μπρυκνέρ: Ο μικρός μου αντρούλης


Ο πατέρας μου μου έδωσε ένα σύζυγο, Θεέ μου, τι άντρας, τι αντρούλης, Θεέ μου, τι άντρας, τόσο μικρούλης... Κι αν αυτό το τραγουδάκι γινόταν ξαφνικά πραγματικότητα;
Ο νεαρός γιατρός Λεόν παντρεύτηκε μια γυναίκα πολύ πιο ψηλή από αυτόν, την νταρντάνα Σολάνζ που την αγαπά τρελά.
Το ερωτευμένο συζυγικό ζευγάρι αδιαφορεί για τα κοροϊδευτικά σχόλια του κόσμου και επιδείχνει περήφανα την ιδιαιτερότητα του. Αλίμονο όμως, μόλις γεννιέται το πρώτο τους παιδί, συμβαίνει κάτι το πολύ περίεργο: ο Λεόν μικραίνει...
Ο μικρός μου αντρούλης είναι ένας τρυφερός και άγριος μύθος με θέμα τον γάμο και την πατρότητα. Ο συγγραφέας περιγράφει με σκωπτικότητα το τέλος της εποχής του κυρίαρχου αρσενικού.

Συγγραφέας: Πασκάλ Μπρικνέρ
Κατηγορία: Ξένη λογοτεχνία
Εκδότης: Αστάρτη
Σελίδες: 204

Στον κήπο του Επίκουρου: Αφήνοντας πίσω τον τρόμο του θανάτου


Συγγραφέας: Yalom, Irvin D.
Έτος έκδοσης: 7/2008
Σελίδες: 295

Γραμμένο με τον μοναδικό τρόπο του Ίρβιν Γιάλομ, το βιβλίο "Στον κήπο του Επίκουρου" συμπυκνώνει το έργο και την προσωπική εμπειρία μιας ολόκληρης ζωής σε μια βαθύτατα ενθαρρυντική προσέγγιση στο οικουμενικό ζήτημα της θνητότητας. Ο Γιάλομ δείχνει ότι στον πυρήνα του άγχους μας βρίσκεται συχνά ο φόβος του θανάτου. Στη συνειδητοποίηση αυτή οδηγεί πολλές φορές μια «αφυπνιστική εμπειρία» - ένα όνειρο, μια αρρώστια, μια τραυματική εμπειρία ή το γεγονός ότι γερνάμε.

"Ο Ίρβιν Γιάλομ έγραψε ένα γενναίο, ευφυές βιβλίο πάνω στο τελευταίο απαγορευμένο θέμα -τον θάνατο. Θαυμάζω το κουράγιο του και τη σπάνια οξυδέρκειά του." (Erica Jong, συγγραφέας των έργων "Fear of Flying", "Shylock's Daughter", "Inventing Memory" και "Sappho's Leap") "Το βιβλίο "Στον κήπο του Επίκουρου" είναι μια γεμάτη περίσκεψη ενίσχυση του στωικισμού που όλοι έχουμε ανάγκη σε μια εποχή που μας κατακλύζουν η φλυαρία και η άρνηση". (Christopher Hitchens) "Το βιβλίο "Στον κήπο του Επίκουρου" αντικρίζει με βιωματική και ψυχοδυναμική ματιά τον βαθύτερο φόβο μας και περιγράφει με ασυνήθιστη ευγλωττία και βαθιά ανθρωπιά πως μπορούμε να φτάσουμε σε μια μορφή γαλήνης.

Είναι ένα βιβλίο συγχρόνως πνευματώδες, ήπιο και απτόητο, ένας μεγαλόψυχος στοχασμός που μπορεί να ανακουφίσει τους ανθρώπους που πεθαίνουν και όσους μένουν πίσω". (Andrew Solomon, συγγραφέας του βιβλίου "The Noonday Demon", βραβευμένος με το National Book Award) "Ένας από τους καλύτερους ψυχοθεραπευτές της Αμερικής μας ξεναγεί σε μια από τις πιο δύσκολες υποχρεώσεις μας στη ζωή, σ' αυτό το βαθύτατα βοηθητικό βιβλίο. Θα ωφελήσει όποιον το διαβάσει". (Ραβίνος Harold Kushner, συγγραφέας του βιβλίου "When Bad Things Happen to Good People") "

Ο Γιάλομ είναι η Σεχραζάντ του ντιβανιού και το έργο του είναι μια υπέροχη άσκηση αφήγησης". (Laura Miller, New York Times) "Ο Ίρβιν Γιάλομ γράφει σαν άγγελος για τους δαίμονες που μας κατατρύχουν". (Rollo May, συγγραφέας των βιβλίων "Love and Will", "The Meaning of Anxiety" και "The Courage to Create") Από τον συγγραφέα των βιβλίων "Όταν έκλαψε ο Νίτσε", "Στο ντιβάνι", "Ο δήμιος του έρωτα", "Θρησκεία και ψυχιατρική", "Το δώρο της ψυχοθεραπείας", "Η θεραπεία του Σοπενάουερ", "Η μάνα και το νόημα της ζωής", έρχεται τώρα ένα ξεχωριστό βιβλίο που αντικρίζει καταπρόσωπο τη μεγαλύτερη δυσκολία με την ερχόμαστε όλοι αντιμέτωποι: το πώς να ξεπεράσουμε τον παραλυτικό τρόμο μας για το θάνατο.

Γραμμένο με τον μοναδικό τρόπο του Ίρβιν Γιάλομ, το βιβλίο "Στον κήπο του Επίκουρου" συμπυκνώνει το έργο και την προσωπική εμπειρία μιας ολόκληρης ζωής σε μια βαθύτατα ενθαρρυντική προσέγγιση στο οικουμενικό ζήτημα της θνητότητας. Ο Γιάλομ δείχνει ότι στον πυρήνα του άγχους μας βρίσκεται συχνά ο φόβος του θανάτου. Στη συνειδητοποίηση αυτή οδηγεί πολλές φορές μια "αφυπνιστική εμπειρία" - ένα όνειρο, μια αρρώστια, μια τραυματική εμπειρία ή το γεγονός ότι γερνάμε. Ανάμεσα σε συγκινητικές προσωπικές ιστορίες ανθρώπων που πασχίζουν να νικήσουν τον τρόμο του θανάτου εντάσσεται ένα κεφάλαιο βαθύτατων αυτοβιογραφικών εξομολογήσεων του Γιάλομ.

Με το βιβλίο αυτό ο μεγάλος ψυχοθεραπευτής μας προτείνει διάφορες μεθόδους, με τις οποίες μπορούμε να διαχειριστούμε τον τρόμο, και τελικά καταφάσκει στη ζωή. Και το σημαντικότερο, ο Γιάλομ μας ενθαρρύνει να αγωνιζόμαστε για έναν πιο άμεσο σύνδεσμο με τους άλλους ανθρώπους. Η συμπονετική επαφή, σε συνδυασμό με τη σοφία των μεγάλων διανοητών που πάλεψαν κι οι ίδιοι με το ζήτημα της θνητότητας, μας βοηθάει να ξεπεράσουμε τον τρόμο μας για τον θάνατο, να ζήσουμε μια ζωή πιο χαρούμενη και ουσιαστική και να αναλάβουμε τα αναγκαία ρίσκα για να πραγματώσουμε τον εαυτό μας. Πρόκειται για το πιο πρόσφατο βιβλίο του Ίρβιν Γιάλομ· πρωτοκυκλοφόρησε στην Αμερική τον Ιανουάριο του 2008.

Γερτρούδη Στάιν "Τρυφερά κουμπιά"


Από τις εκδόσεις ΤΥΠΩΘΗΤΩ, κυκλοφορεί το βιβλίο της Γερτρούδης Στάιν, Τρυφερά Κουμπιά σε μετάφραση της Ελισάβετ Αρσενίου. Η Αμερικανίδα πεζογράφος, δοκιμιογράφος, και ποιήτρια Γερτρούδη Στάιν (1874-1946) έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στο Παρίσι, όπου, στην περίφημη κατοικία της στην «οδό Ανθέων 27» φιλοξένησε τους μεγαλύτερους στοχαστές, καλλιτέχνες και συγγραφείς της εποχής του Μεσοπολέμου. Στο έργο της διερεύνησε τις λογοτεχνικές δυνατότητες του κυβισμού, κυρίως την απόδοση του παρόντος και τις ελάχιστα τροποποιούμενες επαναλήψεις έως την έσχατη απλούστευση και αποσπασματικότητα. Η διαδικασία αυτή της αφαίρεσης φτάνει στο απόγειό της στα Τρυφερά Κουμπιά. Αριστούργημα του γλωσσικού κυβισμού, θρίαμβος της νεωτερικότητας, θεαματική αποτυχία, συλλογή από ακατανόητες ασυναρτησίες, σκόπιμη φάρσα;…

Πρωτοποριακά και πειραματικά ακόμη και σήμερα, πάνω από έναν αιώνα μετά από την πρώτη τους έκδοση, τα Τρυφερά Κουμπιά (1914), ένα από τα μεγαλύτερα πειράματα του μοντερνισμού, αποτελούν κείμενο αναφοράς, μίμησης, ανασκευής και συνέχειας για όσους προβληματίζονται για την ιστορία και την εξέλιξη του μοντερνισμού, αλλά και δοκιμάζουν τις δυνατότητες της λογοτεχνίας στον 21ο αιώνα.

Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε τρία μέρη (Τα αντικείμενα, Τα φαγητά και Τα δωμάτια), συμβολικά του κόσμου μας που αποτελείται από τα πράγματα που κατέχουμε, τα υλικά που μας τρέφουν και τους χώρους που μας ενσωματώνουν.
Οι περιγραφές τους δοκιμάζουν τα όρια της γραμματικής και συντακτικής μας εμπειρίας, αλλά και τα δεδομένα μας για την υποκειμενικότητα της έκφρασης, την καθαρότητα του βλέμματος, τη μοναδικότητα του φύλου, και την αυθεντικότητα της εθνικά αμιγούς γλώσσας.
Η έκδοση συνοδεύεται από εκτενές Επίμετρο.

Μετάφραση: Ελισάβετ Αρσενίου
Συγγραφέας: Γερτρούδη Στάιν
Κατηγορία: Ξένη λογοτεχνία
Εκδόσεις: τ υ π ω θ η τ ω
Ημερομηνία έκδοσης: Οκτώβριος 2008
Σελίδες: 150
Τιμή: 11.5 €

Χρήστος Χρυσόπουλος "Η λονδρέζικη μέρα της Λώρας Τζάκσον"


Το 1994 κυκλοφόρησε ένας τόμος με τα ποιήματα μιας μάλλον αποσιωπημένης ποιήτριας που λεγόταν Λώρα Τζάκσον. Στην εισαγωγή του βιβλίου, ο συγγραφέας Ρόμπερτ Νάυ έγραψε: “Όταν καταλήξουμε στην οριστική ιστορία της Αγγλικής ποίησης του εικοστού αιώνα, τα ποιήματα της Λώρας Τζάκσον -μαζί με την ιστορία που τα συνοδεύει- θα αποδειχτούν πολυτιμότερα από οτιδήποτε άλλο”. Όταν γράφτηκαν αυτά τα λόγια, η Λώρα είχε πεθάνει ήδη από το 1991 σε ηλικία ενενήντα ετών. Την μέρα του θανάτου της, οι Τάιμς του Λονδίνου δημοσίευσαν το παρακάτω σημείωμα: “Η Λώρα Ράιντινγκ Τζάκσον ήταν μια τραγική φιγούρα, και από τις πιο προικισμένες γυναίκες αυτού του αιώνα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η λογοτεχνική κριτική και η ιστορία θα πρέπει να αναμετρηθούν με το μοναδικό της επίτευγμα». Η Λώρα έφυγε σιωπηλά, αφήνοντας πίσω της μια πολύτιμη παρακαταθήκη, γνωστή σε λίγους εκλεκτούς. Ο Τζων Άσμπερυ έλεγε εμφατικά ότι το βιβλίο της Πρόοδος των ιστοριών είναι “ένα από τα σπουδαιότερα έργα πεζογραφίας του εικοστού αιώνα”. Κι όμως, το έργο της Λώρας παρέμεινε σχεδόν απόκρυφο. Διατηρώντας ανέπαφο τον μυητικό χαρακτήρα που έχουν τα έργα της υψηλής λογοτεχνίας.

Η ζωή της Λώρας ήταν μια σειρά από ρήξεις που κομμάτιασαν βάναυσα τη βιογραφίας της, θαρρείς, με απανωτές μαχαιριές. Έφυγε από τη Νέα Υόρκη για να ζήσει στην Ευρώπη. Δημιούργησε έναν μακροχρόνιο, παράνομο, ερωτικό δεσμό με τον Άγγλο ποιητή Ρόμπερτ Γκρέηβς, όμως η σχέση τους έληξε δραματικά με μια σκανδαλώδη, διπλή απόπειρα αυτοκτονίας στο Λονδίνο του μεσοπολέμου.

Η επόμενη μαχαιριά ήρθε καταμεσίς του πολέμου. Το 1941, η Λώρα Τζάκσον απαρνήθηκε την τέχνη της. Δημοσίευσε την πιο διάσημη αποκήρυξη στη ιστορία της ποίησης, και αποσύρθηκε στη σιωπή για τριάντα ολόκληρα χρόνια. Βρήκε καταφύγιο σε ένα ράντσο της Φλόριντα και για το υπόλοιπο της ζωής της αφιερώθηκε μαζί με τον σύζυγό της Σκάλυερ Τζάκσον σε ένα ογκώδες φιλοσοφικό δοκίμιο για την ποίηση.

Η Λώρα ζούσε κάθε στιγμή με μια διαφορετική εκδοχή του εαυτού της. Λες και φοβόταν να αντικρίσει το οριστικό πρόσωπο της ύπαρξής της. Κάθε στιγμή, η Λώρα Τζάκσον γινόταν μια «άλλη» Λώρα. Αυτή είναι μια από τις ιστορίες της. Ή ίσως η ιστορία της πιο βαθιάς μαχαιριάς.

Ο Χρήστος Χρυσόπουλος γεννήθηκε το 1968 στην Αθήνα. Άλλα βιβλία του είναι: Το γλωσσικό κουτί [Εκδόσεις Καστανιώτη, 2006], Φανταστικό μουσείο [Εκδόσεις Καστανιώτη, 2005], Σουνυάτα [Εκδόσεις Καστανιώτη, 2004], Περίκλειστος Κόσμος [Εκδόσεις Καστανιώτη, 2003], Encounters [Listasafn, Reykjavik, 2003], The Black Dress [RCIPP, N.J., 2002], Ο μανικιουρίστας [2000], Οι συνταγές του Ναπολέοντα Δελάστου [1997], Ο βομβιστής του Παρθενώνα [1996].

Κατηγορία: Μυθιστόρημα
Εκδόσεις: Καστανιώτη
Έτος: 2008

Η ιστοσελίδα του είναι: εδώ

Η Θηριώδης Μούσα


Η Θηριώδης Μούσα –το δεύτερο βιβλίο στην ποιητική σειρά τσέπης που ξεκινά η Μικρή Άρκτος- συγκεντρώνει μια επιλογή από το έργο επτά αυτόχειρων Αμερικανών ποιητών. Πρόκειται για τους: Βάτσελ Λίντσεϊ, Χάρολντ Χαρτ Κρέιν, Σάρα Τίσντεϊλ, Σίλβια Πλαθ, Ράνταλ Τζάρελ, Τζον Μπέριμαν, Ανν Σέξτον .

Οι ποιητές που ανθολογούνται σε αυτό τον τόμο κατάφεραν να παράγουν αληθινά σπουδαία ποίηση. Δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσουν την αυτοκτονία τους ως όχημα υστεροφημίας, παρά μόνο το έργο τους, που επειδή ακριβώς απάντησε στο προσωπικό ερώτημα του «ποιος είμαι;» τους άφησε πένητες των λέξεων, ανταλλάσσοντας αυτή την απάντηση με το ακριβότερο αγαθό, την ίδια τους τη ζωή.

«Η αυτοκτονία», γράφει ο Αλμπέρ Καμί, «προετοιμάζεται μέσα στη σιωπή της καρδιάς, καθώς είναι ένα μεγάλο έργο τέχνης». Κάθε μεγάλο έργο τέχνης, παράγεται μόνο μέσα από βέβαιους παράγοντες άγχους και απογοήτευσης, και ισοδυναμεί με κάποιο είδος αυτοκτονίας. Για να παράγεις κάτι σπουδαίο είναι ανάγκη να απολέσεις κάτι σπουδαίο. Αυτός είναι ο νόμος και αυτόν βιώνει κάθε αληθινός ποιητής.

Ο ποιητής Γιάννης Αντιόχου που υπογράφει την απόδοση, το σχολιασμό και την εισαγωγή της έκδοσης τονίζει : «Το υλικό που κάθε καλλιτέχνης μπορεί να εξορύξει για να δημιουργήσει τέχνη βρίσκεται πρώτα απ' όλα μέσα στον ίδιο του τον εαυτό, και όσο μεγαλύτερες προσπάθειες καταβάλλει κάποιος για να δημιουργήσει τέχνη, και συγκεκριμένα ποίηση, τόσο μεγαλύτεροι είναι και οι κίνδυνοι που έχει να αντιμετωπίσει. Η Μούσα της ποίησης, που από τα ομηρικά έτη κι έπειτα κάθε ποιητής επικαλείται προκειμένου να λάβει την έμπνευση, μετατρέπεται πολλές φορές σε μια Θηριώδη Μούσα. Ουσιαστικά, η έννοια της αυτοκτονίας στην ποίηση αναδύεται μέσα από το ερώτημα που ο ποιητής θέτει στον εαυτό του σχετικά με τη βαθιά, εσωτερική του ταυτότητα. Το ερώτημα «ποιος είμαι;» γίνεται αίφνης η μεταφορική σκανδάλη στο πιστόλι της ποίησης»

Απόδοση: Γιάννης Αντιόχου
Συγγραφέας: Γιάννης Αντιόχου
Εκδόσεις: Μικρή Άρκτος

Κατηγορία: Ποίηση

Διαλογισμοί


Απ' το βιβλίο του Όσσο "Η περιπέτεια της Σιωπής"

Ο διαλογισμός είναι το χρυσό κλειδί για ν' ανοίξετε όλα τα μυστικά της ζωής.
Όσσο*

Ο διαλογισμός είναι ένα ακόμη άγνωστος χειρουργικός μέθοδος που εκτέμνει από μέσα σας όλο αυτό που δεν είναι δικό σας, αλλά εισήλθε απ' έξω και διατηρεί μόνο αυτό που είναι η αληθινή ουσία σας.
Όσσο*

Ο διαλογισμός σου δίνει την τόλμη να είσαι σιωπηλός, μόνος… και ευτυχισμένος.
Όσσο*

Μπορεί να κάνεις διαλογισμό μία ή αν είναι δυνατόν δύο φορές τη μέρα. Όσο περισσότερο το κάνεις, τόσο περισσότερο θα το απολαμβάνεις.
Διάλεξε δύο διαλογισμούς και μείνε πιστός εκεί. Μάλιστα, θα προτιμούσα να διαλέξεις μόνον ένα, αυτό θα ήταν το καλύτερο.
Κάθε μέρα να διαλογίζεσαι στο ίδιο μέρος, την ίδια ώρα και θα δημιουργήσεις στο σώμα και στο νου σου πείνα για διαλογισμό.
Όταν διαλογίζεσαι, φρόντισε η στάση σου να έχει την αξιοπρέπεια ενός βασιλιά ή μιας βασίλισσας. Και κατά τη διάρκεια της ημέρας μην αφήνεις να σε εγκαταλείψει αυτή η αξιοπρέπεια.

Διαλογισμοί την αυγή
Γέλιο
Διάρκεια - 10΄, συνέχεια - 8-9 ημέρες, μέρος - στο κρεβάτι
Κάθε πρωί, τη στιγμή που ξυπνάς και πριν ανοίξεις τα μάτια σου, τεντώσου σαν τη γάτα. Τέντωσε κάθε ίνα του σώματός σου. Μετά από τρία-τέσσερα λεπτά, με τα μάτια πάντοτε κλειστά, άρχισε να γελάς. Γέλα για πέντε λεπτά. Στην αρχή θα το κάνεις τεχνητά. Σύντομα, ο ήχος της προσπάθειας θα σου προκαλέσει αυθεντικό γέλιο. Άφησε τον εαυτό σου να χαθεί μέσα στο γέλιο. Ίσως πάρει αρκετές μέρες μέχρι να συμβεί πραγματικά, γιατί δεν είμαστε καθόλου συνηθισμένοι σε κάτι τέτοιο.

Χρυσό φως
20΄, 3 μήνες, στο κρεβάτι
Ξάπλωσε ανάσκελα, όπως είσαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι σου. Κράτησε τα μάτια σου κλειστά. Καθώς εισπνέεις, φαντάσου να μπαίνει στο σώμα σου, από το κεφάλι, ένα μεγάλο λευκό φως, σαν να έχει ανατείλει ο ήλιος κοντά στο κεφάλι σου. Είσαι κενός και μέσα στο κεφάλι σου απλώνεται το χρυσό φως και προχωρά βαθιά, πολύ βαθιά και βγαίνει από τα δάχτυλα των ποδιών σου. Καθώς εισπνέεις, σχημάτιζε μέσα σου αυτήν την εικόνα. Το χρυσό φως θα σε βοηθήσει. Θα καθαρισθεί όλο σου το σώμα και θα γεμίσεις με δημιουργικότητα. Η ενέργεια αυτή είναι αρσενική.
Και καθώς εκπνέεις, φαντάσου να μπαίνει σκοτάδι από τα δάκτυλα των ποδιών σου, ένα μεγάλο σκοτεινό ποτάμι, που μπαίνει από τα δάκτυλά σου, ανεβαίνει και βγαίνει από το κεφάλι σου. Ανάπνεε αργά και βαθιά, ώστε να μπορείς να σχηματίζεις μέσα σου την εικόνα. Η ενέργεια αυτή είναι θηλυκή, θα σε απαλύνει, θα σε κάνει δεκτικό, θα σε ησυχάσει, θα σου δώσει ανάπαυση. Προχώρησε πολύ αργά, και, καθώς βγαίνεις μόλις απ' τον ύπνο, μπορείς να παίρνεις πολύ βαθιές και αργές αναπνοές, γιατί το σώμα είναι ξεκούραστο και χαλαρό.
Η δεύτερη καλύτερη ώρα είναι όταν πηγαίνεις να κοιμηθείς, τη νύχτα. Ξάπλωσε στο κρεβάτι και χαλάρωσε για λίγα λεπτά. Όταν αρχίσεις να νιώθεις πως ταλαντεύεσαι μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, άρχισε και πάλι την ίδια διαδικασία. Κάνε την για είκοσι λεπτά. Το καλύτερο είναι να σε πάρει ο ύπνος καθώς την κάνεις, για να παραμείνει η επίδραση στο υποσυνείδητο και να συνεχίσει τη λειτουργία της.

Δυναμικός διαλογισμός
μια ώρα, δωμάτιο
Ο Δυναμικός Διαλογισμός διαρκεί μια ώρα και έχει πέντε μέρη. Μπορείς να τον κάνεις μόνος σου, αλλά η ενέργεια είναι δυνατότερη αν τον κάνεις μέσα σε ομάδα. Είναι ατομική εμπειρία. Θα πρέπει λοιπόν να ξεχάσεις τους άλλους γύρω σου και να κρατάς κλειστά τα μάτια σε όλη τη διάρκεια. Χρησιμοποίησε κατά προτίμηση ένα μαντήλι που καλύπτει τα μάτια. Είναι προτιμότερο να έχεις άδειο το στομάχι σον και να φοράς φαρδιά, άνετα ρούχα.

Πρώτο μέρος: 10 λεπτά.
Ανάπνεε χαοτικά από τη μύτη, συγκεντρωμένος πάντα στην εκπνοή. Το σώμα θα φροντίσει για την εισπνοή. Κάνε το όσο πιο γρήγορα και έντονα μπορείς. Ύστερα λίγο πιο δυνατά, ώσπου να γίνεις κυριολεκτικά η ίδια η αναπνοή. Οι κινήσεις τον σώματός σου σε βοηθούν να δυναμώσεις την ενέργειά σον. Νιώσε την, καθώς αυξάνεται μέσα σου, αλλά μην αφήσεις ελεύθερο τον εαυτό σον στη διάρκεια του πρώτου μέρους.

Δεύτερο μέρος: 10 λεπτά.
Η έκρηξη! Άφησε να φύγουν όλα όσα χρειάζεται να πετάξεις. Γίνε τελείως τρελός, φώναξε, κραύγασε, πήδηξε, τρέμε, χόρεψε, τραγούδησε, γέλασε, ρίξου εδώ κι εκεί. Μη συγκρατείς τίποτα. Κράτησε όλο σου το σώμα σε κίνηση. Λίγη προσποίηση συχνά σε βοηθά να ξεκινήσεις. Μην επιτρέψεις ποτέ στο νου σου να αναμειχθεί σε ό,τι συμβαίνει. Δώσε όλο σου τον εαυτό.

Τρίτο μέρος: 10 λεπτά.
Με τα χέρια σηκωμένα, πήδηξε πάνω-κάτω φωνάζοντας δυνατά τη μάντρα "ΧΟΥ! ΧΟΥ! ΧΟΥ!" όσο πιο βαθιά μπορείς. Άγγιζε το έδαφος με ολόκληρο το πέλμα σου και άφησε αυτόν τον ήχο να
σφυροκοπήσει βαθιά. Δώσε όλες σου τις δυνάμεις. Εξαντλήσου τελείως.

Τέταρτο μέρος: 15 λεπτά.
ΣΤΟΠ! Μείνε παγωμένος εκεί που είσαι, σε όποια στάση βρίσκεσαι. Μην τακτοποιήσεις καθόλου το σώμα σου. Ένας βήχας, μια κίνηση, οτιδήποτε κάνεις, θα διασκορπίσει τη ροή της ενέργειας και θα πάει χαμένη η προσπάθεια. Μείνε παρατηρητής όλων αυτών που σου συμβαίνουν.

Πέμπτο μέρος: 15 λεπτά.
Γιόρτασε και νιώσε τη χαρά σου με μουσική και χορό, εκφράζοντας ευγνωμοσύνη προς το Ολον. Κράτησε μαζί σου αυτή τη χαρά, όλη μέρα.
Αν ο χώρος που διαλογίζεσαι σε εμποδίζει να κάνεις θόρυβο, μπορείς να κάνεις την εξής σιωπηλή εναλλακτική εκδοχή: Αντί να βγάλεις ήχους, άφησε να γίνει η κάθαρση του δεύτερου μέρους αποκλειστικά μέσα από τις σωματικές κινήσεις. Στο τρίτο μέρος μπορείς να σφυροκοπήσεις το εσωτερικό σου με τον ήχο "ΧΟΥ" σιωπηλά, ενώ το πέμπτο μέρος μπορεί να γίνει εκφραστικός χορός.

Χτυπώντας μαξιλάρι
(όταν είσαι θυμωμένος)
20΄, 2 βδομάδες, δωμάτιο
Όταν νιώθεις θυμωμένος, δεν υπάρχει λόγος να θυμώσεις με κάποιον. Απλώς, μείνε θυμωμένος. Άφησέ το να γίνει διαλογισμός. Κλείσου στο δωμάτιο, κάθισε μόνος σου κι άφησε το θυμό να ανέβει όσο περισσότερο μπορεί. Αν έχεις τη διάθεση να χτυπήσεις, χτύπα ένα μαξιλάρι.
Κάνε ό,τι θέλεις να κάνεις. Το μαξιλάρι δεν φέρνει ποτέ καμιά αντίρρηση. Αν θέλεις να το σκοτώσεις το μαξιλάρι, πάρε ένα μαχαίρι και σκότωσέ το! Βοηθά αυτό. Βοηθά πάρα πολύ.
Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πολύ βοηθούν τα μαξιλάρια. Χτύπα το, δάγκωσέ το, πέτα το. Αν τα έχεις με κάποιον συγκεκριμένο άνθρωπο, γράψε το όνομά του κάτω από το μαξιλάρι ή κόλλησε εκεί μια φωτογραφία του.
Καν' το καθημερινή σου πρακτική, είκοσι λεπτά κάθε πρωί. Έπειτα παρατήρησε τη μέρα σου. Θα είσαι πιο ήρεμος, γιατί θα έχεις πετάξει έξω όλη την ενέργεια που γίνεται θυμός. Αποβάλλεις από το σύστημά σου την ενέργεια που γίνεται δηλητήριο. Κάνε το αυτό τουλάχιστον δυο βδομάδες κι ύστερα από μια βδομάδα θα δεις με έκπληξη πως όποια κατάσταση κι αν υπάρχει δεν προκαλεί θυμό. Κάνε απλώς μια δοκιμή.


Διαλογισμοί το πρωί

Στοπ!
30΄΄, 6 φορές την ημέρα, στο δρόμο
Καθώς περπατάς στο δρόμο, ξαφνικά το θυμάσαι. Σταμάτησε, σταμάτησε εντελώς, μείνε ακίνητος. Μείνε παρών για μισό λεπτό. Όποιες κι αν είναι οι συνθήκες, σταμάτησε τελείως και μείνε απλώς παρών σε οτιδήποτε.

Στη δουλειά
5΄, κάθε μέρα, γραφείο ή δρόμος
Όποτε είσαι κακόκεφος στη δουλειά σου και τίποτα δεν σ’ ευχαριστεί, κάνε για πέντε μόνο λεπτά μερικές βαθιές εκπνοές.
Μαζί με την εκπνοή, νιώσε πως αποβάλλεις τη σκοτεινή σου διάθεση. Ύστερα από πέντε λεπτά, θα δεις με έκπληξη πως επιστρέφεις στη συνηθισμένη σου διάθεση η κακοκεφιά έχει εξαφανιστεί και δεν θα υπάρχει πια σκοτάδι.

Αεροπλάνο
3-5΄, σε τρία στάδιο
Στο πρώτο στάδιο: Σκέψου για μερικά λεπτά πως γίνεσαι μεγαλύτερος... πως γεμίζεις όλο το αεροπλάνο.
Έπειτα το δεύτερο στάδιο: Άρχισε να νιώθεις πως γίνεσαι ακόμη πιο μεγάλος, μεγαλύτερος από το αεροπλάνο, για την ακρίβεια το αεροπλάνο βρίσκεται τώρα μέσα σου.
Και το τρίτο στάδιο: Νιώσε πως έχεις απλωθεί σε ολόκληρο τον ουρανό. Τώρα εκείνα τα σύννεφα που ταξιδεύουν και το φεγγάρι και τ' αστέρια ταξιδεύουν μέσα σου. Είσαι πελώριος, απεριόριστος.

Τσάι
5-10΄, 3 βδομάδες, δωμάτιο
Το καθημερινό όμως τσάι μπορεί να γίνει ασυνήθιστα όμορφη τρομακτική εμπειρία, αν το απολαμβάνεις. Απόλαυσε το με βαθιά ευλάβεια. Κάνε το τελετή. Το φτιάξιμο του τσαγιού... το άκουσμα του τσαγιερού και ο ήχος• ύστερα το σερβίρισμα του τσαγιού... η μυρωδιά του αρώματός του, έπειτα η γεύση του και η αίσθηση της ευχαρίστησης.

Γκιλοτίνα
1΄, βδομάδα, δωμάτιο
Να θυμάσαι συνεχώς πως δεν έχεις κεφάλι. Φαντάσου τον εαυτό σου χωρίς κεφάλι. Κάνε μεγέθυνση μιας φωτογραφίας σου χωρίς το κεφάλι. Κοίταξέ την. Βάλε χαμηλότερα τον
καθρέφτη στο μπάνιο, έτσι ώστε όταν κοιτάς να μη βλέπεις το κεφάλι, μόνο το σώμα.

Γκριμάτσα
15΄, δωμάτιο
Πάρε ένα μεγάλο καθρέφτη. Στάσου γυμνός, κάνε γκριμάτσες, κάνε κωμικές χειρονομίες και παρατήρησε. Αν το κάνεις αυτό και το παρατηρείς επί 15-20 λεπτά, θα εκπλαγείς που θ' αρχίσεις να νιώθεις πως είσαι ανεξάρτητος απ' αυτά, Αν δεν είσαι ανεξάρτητος, τότε πώς μπορείς και το κάνεις όλα αυτά; Το σώμα λοιπόν, βρίσκεται στα χέρια σου το 'χεις στο χέρι. Μπορείς να παίξεις μαζί του με τούτο κι εκείνο τον τρόπο.

Ουρανός
Όποτε έχεις χρόνο ξάπλωσε στο έδαφος. Κοίτα τον ουρανό. Διαλογίσου μαζί του. Αυτό ας γίνει η περισυλλογή σου. Αν θέλεις να προσευχηθείς, προσευχήσου στον ουρανό. Αν θέλεις να διαλογιστείς, διαλογίσου με τον ουρανό, άλλοτε με ανοιχτά μάτια, άλλοτε με κλειστά. Γιατί ο ουρανός υπάρχει και μέσα σου. Όπως είναι μεγάλος απέξω, είναι το ίδιο μεγάλος και μέσα.

Άρωμα λουλουδιού
Αν έχεις καλή όσφρηση, πήγαινε κοντά σ' ένα λουλούδι και άφησε τη μυρωδιά του να σε τυλίξει. Έπειτα, άρχισε να απομακρύνεσαι αργά-αργά από το λουλούδι, μα συνέχισε να δίνεις προσοχή στη μυρωδιά, στο άρωμα. Καθώς απομακρύνεσαι, το άρωμα θα γίνεται όλο και πιο λεπτό και θα χρειάζεσαι περισσότερη συνειδητότητα για να το αισθανθείς. Γίνε η μύτη. Ξέχνα το υπόλοιπο σώμα σου και φέρε όλη σου την ενέργεια στη μύτη, σαν να υπάρχει μόνον αυτή. Αν χάσεις τα ίχνη της μυρωδιάς, πήγαινε λίγα βήματα πιο μπροστά, βρες πάλι τη μυρωδιά κι ύστερα απομακρύνσου.
Σιγά-σιγά, θα μπορείς να μυρίσεις ένα λουλούδι από πάρα πολλή μεγάλη απόσταση. Κανένας άλλος δεν θα μπορεί να το μυρίσει από εκεί. Συνέχισε να απομακρύνεσαι από το λουλούδι, με αργό και διακριτικό τρόπο και θα έρθει μια στιγμή που δεν θα μπορείς να το μυρίζεις πια. Μύρισε τώρα την απουσία της μυρωδιάς. Η μυρωδιά που ήταν εκεί την προηγούμενη στιγμή, δεν είναι πια εκεί.
Επικοινωνώντας με τη γη
Κάνε καμιά φορά αυτό το μικρό πείραμα: Πήγαινε στην παραλία ή στο ποτάμι, βγάλε τα ρούχα σου και, όντας γυμνός κάτω απ' τον ήλιο, άρχισε να πηδάς και να τρέχεις. Νιώσε πως η ενέργειά σου κυλά από τα πόδια σου, από τα πέλματά σου και μπαίνει στη γη.
Ύστερα, αφού τρέξεις για λίγα λεπτά, στάσου σιωπηλός, ριζωμένος στη γη και νιώσε μια βαθιά επικοινωνία των ποδιών σου με τη γη. Θα νιώσεις ξαφνικά πως είσαι ριζωμένος, γειωμένος, στέρεος. Θα δεις ότι η γη επικοινωνεί. Θα δεις ότι τα πέλματά σου επικοινωνούν. Ανάμεσα σε σένα και τη γη γεννιέται ένας διάλογος.

Χαλαρή αναπνοή
3-5΄
Όταν κάθεσαι στο τραίνο ή στο αεροπλάνο ή στο αυτοκίνητο, κανείς δεν θα καταλάβει πως κάνεις κάτι. Χαλάρωσε το αναπνευστικό σου σύστημα. Άφησε το να λειτουργεί με φυσικότητα. Κατόπιν, κλείσε τα μάτια σου και παρατήρησε την αναπνοή να μπαίνει μέσα, να βγαίνει έξω, να μπαίνει μέσα.

Το αντίθετο
Συλλογίσου το αντίθετο. Αν είσαι ανικανοποίητος, σκέψου την ικανοποίηση.
Δημιούργησε μια ισορροπία. Αν είναι θυμωμένος ο νους σου, κάντο συμπονετικό. Φέρε στο θυμό συμπόνια κι αμέσως αλλάζει η ενέργεια, επειδή είναι ίδιο πράγμα και τα δυο. Τα αντίθετα έχουν την ίδια ενέργεια. Το ένα απορροφά το άλλο.

Φίλος του δέντρου
5-10΄
Πήγαινε σε ένα δέντρο, μίλησε του, άγγιξε το, αγκάλιασε το, νιώσε το, κάθισε δίπλα του, άφησε το να νιώσει πως είσαι καλός άνθρωπος και πως δεν έχεις διάθεση να το βλάψεις.
Σιγά-σιγά δημιουργείται φιλία και θα αρχίσεις να αισθάνεσαι ότι μόλις έρχεσαι αλλάζει αμέσως η ποιότητά του. Θα το νιώσεις αυτό. Όταν το πλησιάζεις, θα αισθανθείς να κινείται στον κορμό του τρομακτική ενέργεια. Όταν το αγγίζεις, είναι ευτυχισμένο σαν παιδί, σαν μια αγαπημένη. Όταν κάθεσαι δίπλα του, θα νιώσεις πολλά και σύντομα θα μπορείς να νιώθεις ότι αν είσαι λυπημένος κι έρχεσαι στο δέντρο, η λύπη σου θα εξαφανίζεται απλώς και μόνο από την παρουσία του δέντρου.

Φαγητό
15-20΄, πρωινό, γεύμα, δείπνος
Τοποθετήστε μπροστά σας το φαγητό και καθίστε σιωπηλοί. Πείτε όποια απλή προσευχή ευγνωμοσύνης σας έρχεται αυθόρμητα στο νου. Μετά μείνετε ακίνητοι για λίγα λεπτά, κοιτάζοντας προσεκτικά το φαγητό. Αρχίστε αργά να τρώτε. Βιώστε τη διαδρομή του φαγητού προς το στόμα σας, το μάσημα, τη γεύση, την κατάποση. Προσέξτε το άρωμα, την υφή του φαγητού, τα αισθήματα που γεννιούνται μέσα σας με την κάθε μπουκιά. Σταματήστε για λίγο, προτού προχωρήσετε στην επόμενη μπουκιά.
Το στομάχι σας θα σας ειδοποιήσει όταν πρέπει να σταματήσετε, παρόλο που η γλώσσα ή τα μάτια σας μπορεί να θέλουν να συνεχίσουν.

Ο πόνος
Ένας από τους μαθητές του Βούδα ο Ατίσα, βρήκε μια μέθοδο για να μετασχηματίσει τον πόνο. Άκου προσεκτικά είναι μία από τις καλύτερες μεθόδους.
Όταν εισπνέεις, φαντάσου πως εισπνέεις όλα τα βάσανα, όλο τον πόνο, όλων των ανθρώπων στον κόσμο. Εισπνέεις όλο το σκοτάδι, όλη την άρνηση, όλη την κόλαση που υπάρχει παντού. Άφησε την καρδιά σου να τα απορροφήσει. Όταν εισπνέεις, εισέπνεε όλο τον πόνο και όλα τα βά- σανά ολόκληρης της ύπαρξης — του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος.
Όταν εκπνέεις, βγάλε προς τα έξω όλη τη χαρά που έχεις, όλη την ευτυχία, όλη την ευλογία. Να εκπνέεις αφήνοντας τον εαυτό σου να χυθεί μέσα στην ύπαρξη. Αυτή είναι η μέθοδος της συμπόνιας. Πάρε μέσα σου όλο τον πόνο και δώσε προς τα έξω όλες τις ευλογίες.
Όταν το κάνεις, θα εκπλαγείς. Από τη στιγμή που θα πάρεις μέσα σου όλο τον πόνο του κόσμου, δεν θα είναι πια πόνος. Η καρδιά αυτόματα μεταμορφώνει την ενέργεια Η καρδιά είναι μεταλλακτική δύναμη. Πιες τον πόνο και θα μεταμορφωθεί σε ευτυχία. Ύστερα, άφησε την ευτυχία να χυθεί προς τα έξω.


Διαλογισμοί το απόγευμα

Βιπασάνα
45΄+15΄
Η Βιπάσανα είναι ο διαλογισμός που έχει οδηγήσει στη Φώτιση τους περισσότερους ανθρώπους από οποιοδήποτε άλλο διαλογισμό, γιατί είναι η ίδια η ουσία του διαλογισμού.
Βρες μια άνετη θέση, στην οποία θα καθίσεις για 45 λεπτά
Θα σε βοηθήσει το να κάθεσαι στην ίδια θέση, καθημερινά, την ίδια ώρα. Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει ησυχία.
Πειραματίσου, ώσπου να βρεις τις συνθήκες στις οποίες αισθάνεσαι καλύτερα. Μπορείς να καθίσεις για μια τουλάχιστον ώρα μετά το φαγητό, ή πριν πας για ύπνο.
Είναι σημαντικό το να κάθεσαι με την πλάτη και το κεφάλι σον ίσια. Τα μάτια σον θα πρέπει να είναι κλειστά και το σώμα όσο πιο ακίνητο γίνεται. Ίσως θα σε βοηθήσει το να έχεις ένα σκαμνί διαλογισμού ή μια καρέκλα με ίσια πλάτη, ή μαξιλάρια.

Πρώτο στάδιο: 45 λεπτά. Σιωπηλό κάθισμα.
Καθώς κάθεσαι, παρατήρησε την αναπνοή σου στο σημείο απ' όπου μπαίνει στη μύτη σου. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη τεχνική για την αναπνοή. Ανάπνεε με φυσικότητα. Η Βιπάσανα βασίζεται στην επίγνωση της αναπνοής.
Τίποτα δεν μπορεί να διασπάσει την προσοχή σου στη Βιπάσανα. Όταν παρουσιαστεί κάτι, σταμάτα να παρατηρείς την αναπνοή και δώσε την προσοχή σου σ' αυτό που συμβαίνει, ώσπου να επιστρέψεις και πάλι πίσω στην παρατήρηση της αναπνοής σου. Απλώς παρατήρησε οποιαδήποτε σκέψη ή συναίσθημα περάσει στην οθόνη τον νου σου. Μην αξιολογείς τι είναι καλό και τι είναι κακό. Αν δημιουργηθούν ερωτήσεις, να θυμάσαι ότι και αυτές είναι αντικείμενα για παρατήρηση, καθώς έρχονται και φεύγουν. Τα πράγματα αλλάζουν συνεχώς. Να θυμάσαι πως το εύκολο είναι και σωστό.

Δεύτερο στάδιο: 15 λεπτά. Βάδισμα Ζεν.
Το δεύτερο μέρος είναι ένα αργό, συνηθισμένο βάδισμα, που βασίζεται στην πλήρη επίγνωση τον αγγίγματος των πελμάτων στο έδαφος. Καθώς περπατάς, η προσοχή σου πρέπει να είναι στραμμένη στην επαφή κάθε πέλματος τη στιγμή που αγγίζει το έδαφος. Κράτησε τα μάτια χαμηλωμένα, έτσι ώστε να βλέπεις μόνο το έδαφος λίγα βήματα πιο μπροστά. Έχε επίγνωση των κινήσεων του σώματός σου.
Είναι μια πρόσκληση για να αποταυτιστείς κάπως με το σώμα, το νου, τα συναισθήματα και το περιβάλλον, πράγμα που ίσως αφήσει χώρο για να γεννηθεί η διορατικότητα ή η κατανόηση. Να θυμάσαι πως τίποτα το ιδιαίτερο δεν υποτίθεται πως πρέπει να συμβεί. Δεν υπάρχει ούτε επιτυχία, ούτε αποτυχία, ούτε υπάρχει κάποια βελτίωση. Δεν υπάρχει τίποτα που να χρειάζεται να καταλάβεις ή να αναλύσεις. Μπορεί όμως να έρθουν ενοράσεις ως προς οτιδήποτε. Πιθανές ερωτήσεις και προβλήματα, μπορεί ίσως να τα δεις σαν μυστήρια που μπορείς να απολαύσεις.
Ο Όσσο μιλά για την απότομη άνοδο της ενεργείας που αισθάνονται συχνά οι άνθρωποι όταν αρχίζουν τη Βιπάσανα.
Στη Βιπάσανα συμβαίνει καμιά φορά να νιώθει κανείς πολύ αισθησιακός, επειδή είσαι τόσο σιωπηλός και η ενέργεια δεν διασκορπίζεται. Συνήθως διασκορπίζεται πολλή ενέργεια και εξαντλείσαι. Όταν κάθεσαι χωρίς να κάνεις τίποτα, γίνεσαι μια σιωπηλή λίμνη ενέργειας• και η λίμνη αυτή συνεχώς γίνεται όλο και πιο μεγάλη, ολοένα και μεγαλύτερη. Φτάνει σχεδόν στο σημείο που ξεχειλίζει... Και τότε νιώθεις αισθησιακός. Νιώθεις ένα νέο είδος ευαισθησίας, αισθησιασμού, ακόμη και σεξουαλικότητα, σαν να έχουν γίνει όλες σου οι αισθήσεις δροσερές, νεανικές, ζωντανές, σαν να έφυγε από πάνω σου η σκόνη και να έχεις κάνει μπάνιο και να σε καθαρίζει το νερό. Αυτό συμβαίνει.
Γι' αυτό το λόγο, κάποιοι άνθρωποι, ιδιαίτερα οι Βουδιστές μοναχοί που κάνουν Βιπάσανα για αιώνες, δεν τρώνε πάρα πολύ. Δεν τους χρειάζεται. Τρώνε μια φορά κι εκείνο είναι ένα πολύ λιτό γεύμα πολύ λίγο. Το πολύ-πολύ να το ονομάσεις πρόγευμα. Και μόνο μια φορά τη μέρα. Δεν κοιμούνται πολύ και είναι γεμάτοι ενέργεια. Και δεν δραπετεύουν από την καθημερινότητα. Δουλεύουν σκληρά. Δεν είναι πως δεν δουλεύουν. Κόβουν ξύλα και δουλεύουν στον κήπο, στο χωράφι, στο αγρόκτημα δουλεύουν όλη μέρα. Κάτι όμως τους έχει συμβεί και τώρα πια δεν διασκορπίζεται η ενέργειά τους.
Και η στάση που κάθονται διαφυλάσσει πάρα πολύ την ενέργεια. Στη στάση του λωτού, που κάθονται οι Βουδιστές, όλα τα άκρα του σώματος συναντιούνται, το ένα πόδι πάνω στο άλλο, το ένα χέρι πάνω στο άλλο.

Γίγαντας-νάνος
5-10΄, 12+12 ημέρες, κρεβάτι
Κάθισε στο κρεβάτι σου για πέντε-δέκα λεπτά και φαντάσου, με τα μάτια κλειστά, το σώμα σου να γίνεται όλο και μεγαλύτερο, ολοένα και μεγαλύτερο. Κάνε το να γίνει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο. Τόσο μεγάλο, που ν' αρχίσει σχεδόν να αγγίζει τους τοίχους του δωματίου.
Θα αρχίσεις να αισθάνεσαι πως τώρα δεν μπορείς να κουνήσεις τα χέρια σου. Είναι δύσκολο... Το κεφάλι σου αγγίζει το ταβάνι. Πρώτα νιώσε έτσι για δυο-τρεις μέρες. Ύστερα άρχισε να εκτείνεσαι έξω από το δωμάτιο. Γέμισε ολόκληρο το σπίτι και θα νιώσεις πως το δωμάτιο βρίσκεται μέσα σου. Κατόπιν απλώσου πάνω από το σπίτι, γέμισε όλη τη γειτονιά και νιώσε μέσα σου όλη τη γειτονιά. Κι έπειτα γέμισε όλο τον ουρανό και νιώσε τον ήλιο και το φεγγάρι και τα αστέρια να κινούνται μέσα σου.
Συνέχισέ το αυτό για δέκα-δώδεκα μέρες. Σιγά-σιγά, γέμισε όλο τον ουρανό. Τη μέρα που θα 'χεις γεμίσει όλο τον ουρανό, άρχισε την αντίστροφη διαδικασία. Για δυο μέρες, γίνε πάλι μικρός. Κατά την αντίστροφη διαδικασία, άρχισε να φαντάζεσαι πως είσαι πολύ μικρός. Κινήσου προς την άλλη κατεύθυνση. Το σώμα σου δεν είναι όσο μεγάλο δείχνει. Το ύψος σου έγινε τριάντα εκατοστά. Είσαι σαν ένα μικρό παιχνίδι κι έτσι ακριβώς θα νιώθεις. Αν μπορείς να φανταστείς πως είσαι τεράστιος, μπορεί να φανταστείς και πως είσαι μικρός. Ύστερα ακόμη πιο μικρός. Τόσο μικρός, που μπορείς να κρατήσεις τον εαυτό σου μέσα στην παλάμη σου. Έπειτα ακόμη μικρότερος... κι ακόμη πιο μικρός. Και μέσα σε δώδεκα μέρες φτάσε το σε τέτοιο σημείο, που να μην μπορείς να βρεις τον εαυτό σου. Έγινες τόσο μικροσκοπικός, που είναι αδύνατο να βρεις πού είσαι. Κάνε τον εαυτό σου τεράστιο σαν όλο το διάστημα κι ύστερα κάνε τον μικρό σαν αόρατο άτομο. Δώδεκα μέρες το ένα και δώδεκα το άλλο. θα νιώσεις τόσο όμορφα, τόσο ευτυχισμένος, τόσο κεντραρισμένος που δεν μπορείς να το φανταστείς.

Ένα
20΄
Κάθισε σε μια καρέκλα και χαλάρωσε. Άφησε όλο σου το σώμα να νιώσει άνετα. Κλείσε τα μάτια σου. Χαλάρωσε την αναπνοή σου. Ανέπνεε με φυσικότητα.
Με κάθε εκπνοή λέγε ΈΝΑ". Καθώς βγαίνει έξω η αναπνοή, πες "ΕΝΑ". Εισέπνευσε και μην πεις τίποτα. Σε κάθε εκπνοή απλώς θα λες "ΕΝΑ... ΕΝΑ... ΕΝΑ..." Και όχι μόνο να το λες, αλλά και να αισθανθείς πως ολόκληρη η ύπαρξη είναι ΕΝΑ ότι αποτελεί ενότητα. Μην το επαναλαμβάνεις μόνο, να το νιώθεις κιόλας.

Χαμόγελο
Όποτε είσαι καθισμένος και δεν έχεις τίποτα να κάνεις, κάθισε με το στόμα χαλαρό και μισάνοιχτο. Άρχισε να αναπνέεις απαλά, από το στόμα. Απλώς άφησε το στόμα σου να αναπνέει, ώστε η αναπνοή να είναι απαλή και θα γίνεται όλο και περισσότερο απαλή. Όταν νιώσεις πως η αναπνοή έγινε πολλή απαλή και πως το στόμα σου είναι ανοιχτό και το σαγόνι σου χαλαρό, θα αισθανθείς χαλαρό και όλο σου το σώμα.
Τη στιγμή εκείνη άρχισε να νιώθεις ένα χαμόγελο, όχι στο πρόσωπο, αλλά σε ολόκληρο το εσωτερικό σου είναι... και θα μπορέσεις να το νιώσεις αυτό. Δεν είναι χαμόγελο που σχηματίζεται στα χείλη. Είναι υπαρξιακό χαμόγελο που απλώνεται μέσο σου.
Δοκίμασε και θα δεις τι είναι... Κανείς δεν μπορεί να στο εξηγήσει. Δεν χρειάζεται να χαμογελάς με τα χείλη. Είναι σαν να χαμογελάς από την κοιλιά σου.
Χαμογελά η κοιλιά. Και πρόκειται για χαμόγελο, όχι για γέλιο, είναι λοιπόν πάρα πολύ απαλό, λεπτό, εύθραυστο• σαν να ανοίγει ένα μικρό τριαντάφυλλο μέσα στην κοιλιά και να απλώνεται το άρωμά του σε ολόκληρο το σώμα.

Το χρώμα της σιωπής
Στη φύση
Όπου βλέπεις κάτι γαλάζιο, το γαλάζιο του ουρανού, το γαλάζιο του ποταμού - κάθισε σιωπηλός και κοίταζε το. Θα αισθανθείς έναν πολύ βαθύ συντονισμό μαζί του. Όποτε διαλογίζεσαι πάνω στο γαλάζιο χρώμα, θα κατεβαίνει σε σένα μια μεγάλη σιωπή.

Συμπάθεια
Θα σε βοηθήσει πολύ αυτός ο διαλογισμός: Όποτε είσαι καθιστός, άκουγε όλα όσα συμβαίνουν. Είναι η πλατεία της αγοράς, κι έχει πολύ θόρυβο και κίνηση και περνάει το τραίνο και το αεροπλάνο. Άκουγε το χωρίς να το απορρίπτεις με το νου σου επειδή κάνει φασαρία. Άκουγε, όπως ακούς μουσική με συμπάθεια. Και θα δεις πως ξαφνικά η ποιότητα του θορύβου έχει αλλάξει. Δεν είναι πια περίσπαση, δεν είναι ενοχλητικός. Αντίθετα, γίνεται πολύ κατευναστικός. Αν ακούς με σωστό τρόπο, ακόμη και η πλατεία της αγοράς γίνεται μελωδία.
Δεν έχει λοιπόν σημασία τι ακούς. Σημασία έχει να αφουγκράζεσαι: όχι απλώς να ακούς.
Ακόμη κι αν ακούς κάτι που ποτέ δεν θεώρησες πως αξίζει να το ακούσεις, άκουσε το με πολλή χαρά, σαν μια σονάτα του Μπετόβεν.

Στήλη
30-40΄, δωμάτιο, γωνιά
Αν σταθείς ήσυχος, έρχεται ξαφνικά σε σένα μια συγκεκριμένη σιωπή. Δοκίμασέ το στη γωνιά του δωματίου σου. Στάσου σιωπηλός, ακριβώς στη γωνιά, χωρίς να κάνεις τίποτα. Ξαφνικά, στέκεται επίσης κι η ενέργεια μέσα σου. Όταν κάθεσαι, θα νιώθεις πολλή αναστάτωση στο νου, γιατί η καθιστή θέση είναι η θέση του σκεπτόμενου ανθρώπου. Όταν στέκεσαι, η ενέργεια κυλά σαν στήλη και διανέμεται εξίσου σε ολόκληρο το σώμα. Είναι όμορφο να στέκεσαι.
Δοκιμάστε το και ορισμένοι από σας θα το βρείτε πάρα πολύ όμορφο. Αν μπορείς να σταθείς μια ώρα, είναι πράγματι θαυμάσιο, Με το να στέκεσαι απλώς και να μην κάνεις τίποτα, να μην κινείσαι, θα δεις πως κάτι ησυχάζει μέσα σου, κάτι γίνεται. Το κεντράρισμα συμβαίνει σιωπηλά και θα νιώσεις τον εαυτό σου σαν στήλη ενέργειας.

Το σώμα εξαφανίζεται.

Πως να απαλλαχθείς από τις απρόσκλητες σκέψεις
10-15΄, δωμάτιο
Πρέπει απλώς να χαλαρώσεις το σώμα σου. Χαλάρωσε. Άφησε το νου να χαλαρώσει. Χαλάρωσε όλους τους ιστούς που έχουν ένταση και τα νεύρα του εγκεφάλου σου. Απλώς χαλάρωσε!
Άφησε το σώμα να χαλαρώσει απόλυτα κι ύστερα κλείσε σιγά- σιγά τα μάτια. Τα μάτια πρέπει να κλείσουν τόσο απαλά, που να μην υπάρχει ζάρα πάνω τους. Μην τα κλείνεις σφιχτά, αλλιώς Θα νιώσεις τη ζάρα. Οι μύες των ματιών συνδέονται με το νου, γι' αυτό άφησε τους απόλυτα χαλαρούς.
Άφησε τα βλέφαρα σου να πέσουν απαλά, χαλαρά. Ύστερα χαλάρωσε όλους τους μύες του προσώπου σου και ίου κεφαλιού.
Έχεις δει πώς είναι το πρόσωπο των μικρών παιδιών; Εντελώς χαλαρό, χωρίς καμία ένταση. Άφησε και το σώμα σου να χαλαρώσει. Τη στιγμή που αφήνεις το
κάθε τι να χαλαρώσει, θα χαλαρώσει η αναπνοή και η σιωπή συμβαίνει από μόνη της.
Ύστερα κάνε μόνο ένα πράγμα: Άκου σιωπηλά όποιον ήχο έρχεται από παντού τριγύρω. Άκου συνεχώς και μέσα σου το κάθε τι θα σωπάσει.
Άκου, άκου σιωπηλά για δέκα λεπτά. Άφησε όλη σου την προσοχή να πάει στο άκουσμα.
Να είσαι μόνο ένα άκουσμα και τίποτε άλλο.
Άκου... Τα πουλιά τραγουδούν, ο άνεμος κουνάει τα δέντρα... Όποιος ήχος έρχεται, εσύ άκου σιωπηλά.
Άκου... Και σιγά- σιγά θα αρχίσει μέσα σου ένα μουρμουρητό σιωπής.
Ο νους γίνεται σιωπηλός. Συνέχισε να ακούς και να ακούς. Ο νους έχει γίνει σιωπηλός, ο νους έχει γίνει απόλυτα σιωπηλός. Μια βαθιά σιωπή είναι παρούσα μέσα σου. Άκουγε την, απλώς άκουγε την. Άκου και σιγά-σιγά ο νους θα γίνει σιωπηλός.
Ο νους γίνεται σιωπηλός, ο νους γίνεται σιωπηλός, ο νους γίνεται σιωπηλός. Συνέχισε να ακούς... Συνέχισε να ακούς... Ο νους μπαίνει σε απόλυτη σιωπή...

Προσβολή
Ο Γκουρτζίεφ έλεγε: «Όταν πέθανε ο πατέρας μου, ήμουν εννέα ετών. Με φώναξε να πάω κοντά του, δίπλα από το κρεβάτι του και μου είπε: Γιε μου, δεν σου αφήνω πολλά, αλλά έχω να σου πω κάτι, που μου είπε ο πατέρας μου, όταν πέθαινε. Με βοήθησε τρομερά. Ήταν ο θησαυρός μου. Δεν έχεις μεγαλώσει ακόμα και μπορεί να μην το καταλάβεις, αλλά κράτησε το, να το θυμάσαι. Μια μέρα, θα μεγαλώσεις και τότε μπορεί να το καταλάβεις. Αυτό είναι ένα κλειδί, που ξεκλειδώνει τις πόρτες των μεγάλων θησαυρών.»
Και ο πατέρας του είπε κάτι πολύ απλό. Είπε: «Όταν κάποιος σε προσβάλλει, γιε μου, πες του ότι θα διαλογιστείς πάνω σ' αυτό για είκοσι τέσσερις ώρες και τότε θα έρθεις και θα του απαντήσεις.»
0 Γκουριζίεφ λέει ότι πολύ αργότερα ανακάλυψε όχι αυτά τα λόγια ήταν πράγματι ένα σπουδαίο κλειδί.
Και λέει: «Αν σε πουν βλάκα, διαλογίσου πάνω σ' αυτό για είκοσι τέσσερις ώρες και αν ο άνθρωπος που σε πρόσβαλλε είχε δίκιο, πήγαινε και πες του: Κύριε, σας ευχαριστώ, είχατε δίκιο. Είμαι βλάκας. Μπορεί όμως να διαλογιστείς για είκοσι τέσσερις ώρες και να φτάσεις στο συμπέρασμα ότι αυτό που ειπώθηκε είναι ψέμα. Αν όμως κάτι είναι ψέμα, τότε γιατί να αμυνθείς; Οπότε, μην πας να του πεις πως ήταν ψέμα. Το ψέμα είναι ψέμα, οπότε γιατί ν' ασχολείσαι μ' αυτό;»


Διαλογισμοί το βράδυ

Ο χορός των χεριών
5-10΄
Κάθισε σιωπηλά και άφησε τα δάχτυλά σου να ακολουθούν τη δική τους κίνηση. Νιώσε την κίνηση αυτή από μέσα. Μην προσπαθείς να τη δεις απέξω, κράτησε λοιπόν τα μάτια σου κλειστά. Άφησε να κυλήσει η ενέργεια όλο και περισσότερο στα χέρια.
Τα χέρια έχουν μια βαθιά σύνδεση με τον εγκέφαλο. Το δεξί χέρι με την αριστερή πλευρά του εγκεφάλου, το αριστερό χέρι με τη δεξιά πλευρά του εγκεφάλου. Αν μπορεί να δοθεί απόλυτη ελευθερία έκφρασης στα δάχτυλα σου, θα αποδεσμευτούν πολλές εντάσεις που είναι συσσωρευμένες στον εγκέφαλο. Είναι ο ευκολότερος τρόπος εκτόνωσης του μηχανισμού του εγκεφάλου, όσων είναι εκεί καταπιεσμένα και της αχρησιμοποίητης ενέργειας του. Τα χέρια σου έχουν όλη την ικανότητα να το κάνουν.
Μερικές φορές θα νιώσεις να ανεβαίνει το αριστερό χέρι, μερικές φορές το δεξί. Μην επεμβαίνεις. Η ενέργεια θα πάρει μορφή ανάλογα με την ανάγκη της. Όταν θέλει να από - δεσμεύσει ενέργεια η αριστερή πλευρά του εγκεφάλου, θα πάρει μια μορφή. Όταν είναι πολύ φορτωμένη με ενέργεια η δεξιά πλευρά του εγκεφάλου, τότε θα γίνει μια διαφορετική χειρονομία.

Το στροβίλισμα των Σουφί
30-60΄
Συνιστάται αποχή από φαγητό και ποτό, για τρεις ώρες πριν από το στροβίλισμα. Είναι προτιμότερο να έχεις τα πόδια γυμνά και να φοράς χαλαρά ρούχα.
Ο διαλογισμός χωρίζεται σε δυο τμήματα: Στο στροβίλισμα και στην ανάπαυση. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη χρονική διάρκεια του στροβιλίσματος. Μπορεί να συνεχίζεται επί ώρες, αλλά καλύτερα να το κάνεις συνεχώς για μια τουλάχιστον ώρα, ώστε να μπεις για τα καλά στη δίνη της ενέργειας.
Το στροβίλισμα γίνεται στριφογυρίζοντας στο ίδιο σημείο και με κατεύθυνση αντίθετη προς τη φορά του ρολογιού, με το δεξί χέρι ψηλά και την παλάμη στραμμένη προς τα πάνω και το αριστερό χέρι χαμηλά και την παλάμη στραμμένη προς τα κάτω. Όποιος αισθάνεται δυσφορία αν στροβιλίζεται αντίθετα προς τη φορά του ρολογιού, μπορεί να κινηθεί αντίστροφα. Άφησε το σώμα σου να είναι μαλακό και κράτησε ανοικτά τα μάτια, αλλά χωρίς να τα εστιάζεις, άφησε οι εικόνες να γίνουν θαμπές και ρευστές. Μείνε σιωπηλός.
Τα πρώτα 15 λεπτά, περιστρέψου αργά. Έπειτα άρχισε σταδιακά να αυξάνεις ταχύτητα στη διάρκεια των επόμενων 30 λεπτών, ώσπου να σε συνεπάρει το στροβίλισμα και να γίνεις δίνη ενέργειας. Η περιφέρεια να είναι μια θύελλα από κίνηση, αλλά ο παρατηρητής στο κέντρο σιωπηλός και ακίνητος. Όταν στροβιλίζεσαι τόσο γρήγορα που δεν μπορείς να μείνεις όρθιος, το σώμα σου θα πέσει από μόνο του. Μην αποφασίσεις εσύ την πτώση και μην επιχειρήσεις να κανονίσεις από πριν την προσγείωση σου. Αν είναι μαλακό το σώμα σου, θα προσγειωθείς απαλά και η γη θα απορροφήσει την ενέργειά σου.
Μόλις πέσεις, αρχίζει το δεύτερο μέρος του διαλογισμού. Γύρισε μπρούμυτα αμέσως, ώστε να είναι σε επαφή με τη γη ο γυμνός αφαλός σου. Αν αισθάνεται κανείς μεγάλη δυσφορία ξαπλωμένος έτσι, θα πρέπει να ξαπλώσει ανάσκελα. Νιώσε το σώμα σον να συγχωνεύεται στη γη, σαν το μικρό παιδί που πιέζεται πάνω στο στήθος της μητέρας του. Κράτησε τα μάτια σου κλειστά και μείνε παθητικός και σιωπηλός επί 15 τουλάχιστον λεπτά.

Μετά το διαλογισμό, μείνε όσο πιο σιωπηλός και αδρανής γίνεται.

Ώμ, ωμ
20΄
Φρόντισε να κάθεσαι σιωπηλός τουλάχιστον είκοσι λεπτά το πρωί και είκοσι λεπτά το βράδυ, με τα μάτια μισόκλειστα και κοίταζε προς τα κάτω. Η αναπνοή πρέπει να είναι αργή, το σώμα ακίνητο.
Άρχισε να ψάλλεις το ΩΜ μέσα σου. Δεν είναι ανάγκη να το κάνεις φωναχτά. Θα γίνει διεισδυτικότερο με κλειστά τα χείλη. Ούτε καν η γλώσσα δεν πρέπει να κινείται. Ψάλλε το ΩΜ γρήγορα —ΩΜ, ΩΜ, ΩΜ, ΩΜ— γρήγορα και δυνατά, αλλά μέσα σου. Νιώσε απλώς ότι πάλλεται σε όλο σου το σώμα από τα πόδια ως το κεφάλι, από το κεφάλι ως τα πόδια. Κάθε ΩΜ πέφτει μέσα στη συνειδητότητά σου, όπως η πέτρα που ρίχνεις σε μια λίμνη και γίνονται μικρά κύματα κι απλώνονται ως την τελευταία άκρη. Τα μικρά κύματα απλώνονται συνέχεια κι αγγίζουν ολόκληρο το σώμα. Καθώς το κάνεις αυτό, θα υπάρξουν στιγμές —και θα είναι οι ωραιότερες— που θα σταματήσεις τα ΩΜ και τότε όλα θα ησυχάσουν. Ξαφνικά θα συνειδητοποιήσεις πως δεν ψέλνεις πια και πως όλα έχουν σταματήσει. Απόλαυσέ το. Αν ξανάρθουν σκέψεις, ξανάρχισε να ψέλνεις.
Κι όταν το κάνεις αυτό τη νύχτα, κάνε το δυο τουλάχιστον ώρες πριν πας για ύπνο, αλλιώς δεν θα μπορέσεις ν' αποκοιμηθείς, γιατί θα σε αναζωογονήσει τόσο, που δεν θα έχεις διάθεση για ύπνο. Θα νιώθεις σαν να είναι πρωί κι έχεις ξεκουραστεί καλά, οπότε τι νόημα έχει ο ύπνος.
Μπορείς να βρεις το δικό σου ρυθμό. Μετά από δυο τρεις μέρες, θα βρεις τι σου ταιριάζει. Σε μερικούς ανθρώπους ταιριάζουν τα πολύ γρήγορα ΩΜ ΩΜ ΩΜ, όπου το ένα σκεπάζει το άλλο. Σε άλλους ταιριάζουν περισσότερο τα πολύ αργά. Εξαρτάται λοιπόν από σένα. Συνέχισε εκείνο με το οποίο νιώθεις καλά.

Συγχώρεση
10-15΄, δωμάτιο
Αφήστε τον εαυτό σας να θυμηθεί τις περιπτώσεις όταν σας έβλαψαν, κακομεταχειρίστηκαν, προσέβαλαν με πράξεις και λόγια. Αισθανθείτε τον πόνο που κουβαλάτε μέσα σας από το παρελθόν και πιστέψτε ότι μπορείτε να απελευθερωθείτε από αυτό τον πόνο. Πείτε στον εαυτό σας: «Θυμάμαι όλες τις περιπτώσεις που με πλήγωσαν ή με έβλαψαν οι άλλοι. Είμαι σίγουρος πως αυτό είχε συμβεί εξαιτίας του φόβου, του πόνου, του θυμού και τις σύγχυσης που ένιωθαν. Μέχρι εκεί που μπορώ, τους προσφέρω τη συγχώρεσή μου. Αυτούς που με έβλαψαν προσφέρω την συγχώρεσή μου, σας συγχωρώ».


Διαλογισμοί τη νύχτα

Τραντάκ
30-40΄, καθημερινά, 2 μήνες
Αν κοιτάζεις μια φλόγα μια ώρα κάθε μέρα, για μερικούς μήνες, αρχίζει να λειτουργεί τέλεια το τρίτο σου μάτι, Βρίσκεσαι σε μεγαλύτερη εγρήγορση γεμίζεις περισσότερο με φως.
Η λέξη τραντάκ προέρχεται οπό μια ρίζα που σημαίνει δάκρυα. Πρέπει λοιπόν να κοιτάζεις τη φλόγα μέχρι να αρχίσουν να κυλούν δάκρυο από τα μάτια σου, Συνέχισε να ατενίζεις, χωρίς να ανοιγοκλείνεις τα βλέφαρα και θα αρχίσει να πάλλεται το τρίτο μάτι.

Καθρέφτης
40΄, καθημερινά, βδομάδα
Μόνο το πρόσωπό σου αντανακλάται στον καθρέφτη, Μην ανοιγοκλείνεις το βλέφαρο. Είναι ένα πείραμα σαράντα λεπτών. Μέσα σε δυο-τρεις μέρες θα μπορείς να κρατάς τα μάτια σου χωρίς να ανοιγοκλείνουν.
Ακόμη κι αν έρθουν δάκρυα, άφησε τα να έρθουν, επέμεινε όμως να μην ανοιγοκλείνεις τα βλέφαρα και συνέχισε να κοιτάς σταθερά μέσα στα μάτια σου, τα δικά σου μάτια. Σε δυο-τρεις μέρες θα συνειδητοποιήσεις ένα πολύ περίεργο φαινόμενο. Το πρόσωπό σου θα αρχίσει να παίρνει νέα σχήματα. Μπορεί ακόμη και να τρομάξεις. Θα αρχίσει να αλλάζει το πρόσωπό σου στον καθρέφτη, Μερικές φορές, θα βρίσκεται εκεί ένα πολύ διαφορετικό πρόσωπο που δεν γνώριζες ποτέ πως είναι δικό σου.
Αν συνεχίσεις, τότε οποιαδήποτε μέρα μετά τις τρεις εβδομάδες, συμβαίνει αυτό το περίεργο: Ξαφνικά, δεν υπάρχει κανένα πρόσωπο στον καθρέφτη. Ο καθρέφτης είναι κενός, κοιτάς
έναν άδειο χώρο. Δεν υπάρχει κανένα πρόσωπο. Αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή. Κλείσε τα μάτια σου και συνάντησε το ασυνείδητο.

Το αστέρι μου
3 ημέρες, στη φύση
Συντονίσου όλο και πιο πολύ με τα αστέρια, Όποτε η νύχτα είναι ξάστερη, ξάπλωσε στο χώμα και κοίταξε τ' αστέρια, Αν αισθάνεσαι έλξη προς κάποιο ορισμένο αστέρι, τότε συγκεντρώσου στο αστέρι εκείνο. Καθώς συγκεντρώνεσαι, φαντάσου τον εαυτό σου σαν μια μικρή λίμνη και πως το αστέρι καθρεφτίζεται βαθιά μέσα σου. Κοίταξε λοιπόν το αστέρι και δες το να καθρεφτίζεται μέσα σου. Θα γίνει αυτό διαλογισμός σου και θα γεννηθεί μεγάλη χαρά από αυτόν. Μόλις συντονιστείς μαζί του, μπορείς να κλείνεις τα μάτια σου απλώς και να βλέπεις το αστέρι, το αστέρι σου. Πρώτα όμως πρέπει να το βρεις,
Στην Ανατολή έχουν τον μύθο ότι ο καθένας έχει ένα ορισμένο αστέρι, Δεν είναι όλα τα αστέρια για όλους, Ο κάθε ένας έχει το αστέρι του. Είναι πολύ όμορφος μύθος.
Σε ό,τι αφορά το διαλογισμό, μπορείς να βρεις ένα αστέρι που να του ανήκεις και να σου ανήκει. Θα γεννηθεί ένα είδος συγγένειας ανάμεσα σε σένα και το αστέρι, γιατί είμαστε φτιαγμένοι από φως, όπως τα αστέρια. Παλλόμαστε σαν φως, όπως τα αστέρια. Πάντα μπορείς να βρεις ένα αστέρι στο δικό σου μήκος κύματος, με το οποίο να είσαι συντονισμένος. Είναι το αστέρι σου, διαλογίσου μαζί του. Σιγά-σιγά, άφησε το να μπει μέσα σου. Κοίταξε το κι ύστερα κλείσε τα μάτια σου και δες το μέσα σου. Άνοιξε τα μάτια σου, κοίταξέ το. Κλείσε τα μάτια σου και δες το μέσα σου. Σύντομα θα ανακαλύψεις πως είναι μέσα σου. Τότε, όποτε κλείνεις τα μάτια σου, θα το βρίσκεις εκεί.
Κι όταν αρχίσεις να το νιώθεις μέσα σου, νιώσε το κοντά στον αφαλό σου• μισό εκατοστό κάτω από τον αφαλό. Εναπόθεσε το εκεί. Συνέχισε να το εναποθέτεις και σύντομα θα διαπιστώσεις πως γεννιέται μέσα σου ένα μεγάλο φως, σαν να έχει εκραγεί ήδη στην πραγματικότητα κάποιο αστέρι. Και δεν θα το νιώθεις μόνο εσύ. Και οι άλλοι θα αρχίσουν να νιώθουν πως έχει αρχίσει να περιβάλλει το σώμα σου ένα ορισμένο φως το πρόσωπό σου γίνεται φως. Ψάξε μερικές νύχτες και θα μπορέσεις να βρεις το αστέρι σου.

Σεληνιασμένος
3 ημέρες πριν τον πανσέληνο
Την επόμενη φορά που θα υπάρχει πανσέληνος, άρχισε τρεις μέρες πριν. Πήγαινε έξω στον ανοιχτό ουρανό, κοίταξε το φεγγάρι κι άρχισε να λικνίζεσαι. Νιώσε σαν να έχεις αφήσει τα πάντα στην φροντίδα του φεγγαριού σαν να σε έχει κυριεύσει. Κοίτα το φεγγάρι, χαλάρωσε και πες του πως είσαι διαθέσιμος. Και ζήτησε από το φεγγάρι να κάνει ό,τι θέλει. Έπειτα, ό,τι κι αν συμβεί, άφησέ το να συμβαίνει.
Αν έχεις τη διάθεση να λικνιστείς, λικνίσου. Κι αν έχεις τη διάθεση να χορέψεις ή να τραγουδήσεις, κάντο. Όλα όμως θα πρέπει να γίνουν σαν να σε έχει κυριεύσει κάτι. Δεν είσαι εσύ που τα κάνεις όλα αυτά, απλώς συμβαίνουν. Είσαι απλώς ένα όργανο που το παίζει κάποιος.

Ναι, ναι, ναι
10΄πρωί και 3΄ βράδυ, κρεβάτι
Κάνε το «ναι» μάντρα. Κάθε βράδυ, πριν αποκοιμηθείς, λέγε συνέχεια "Ναι, ναι" και συντονίσου μαζί του, Λικνίσου μαζί του, άφησέ το να μπει σε όλη σου την ύπαρξη από τα δάκτυλα των ποδιών ως το κεφάλι. Λέγε συνέχεια "Ναι, ναι, ναι". Ας γίνει αυτό η βραδινή προσευχή σου για δέκα λεπτά κι ύστερα κοιμήσου. Όταν ξυπνάς, κάθισε πάλι τουλάχιστον για τρία λεπτά στο κρεβάτι σου. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να λες συνέχεια "ναι" και να μπεις μέσα στην αίσθησή του. Στη διάρκεια της ημέρας, όποτε νιώθεις αρνητικός, σταμάτησε ό,τι κάνεις και πες φωναχτά "Ναι, ναι". Αν δεν μπορείς να το πεις φωναχτά, πες το τουλάχιστον από μέσα σου.

Κούνημα
10΄
Σβήσε το φως και στάσου όρθιος μέσα στο σκοτάδι. Άρχισε κατόπιν να κουνιέσαι, ξεκινώντας από το κεφάλι, μόνο το κεφάλι. Απόλαυσε αυτό το ταρακούνημα και νιώσε την αίσθησή του από μέσα. Ύστερα κούνα το πάνω μέρος του σώματος, το κεφάλι, τα χέρια, τον κορμό. Μην κουνάς το κάτω μέρος.
Αφού το νιώσεις και το απολαύσεις αυτό, τότε κούνα το κάτω μέρος. Κι ύστερα, όταν το νιώσεις και το απολαύσεις κι εκείνο, κούνα ολόκληρο το σώμα.
Άρχισε με το κεφάλι, γιατί η συνειδητότητα βρίσκεται πολύ κοντά και μπορείς να νιώσεις αμέσως την κίνηση και η παρατήρηση είναι ευκολότερη. Απόλαυσέ το!
Όταν κουνάς όλο το σώμα, βρες τη στάση εκείνη που νιώθεις πως έχει περισσότερη χάρη, με την οποία νιώθεις πάρα πολύ όμορφος. Μετά από τρία λεπτά, πάρε αυτή τη στάση• οποιαδήποτε στάση. Με τα χέρια σηκωμένα, το σώμα να γέρνει προς τα μπρος ή προς τα πλάγια, ή οτιδήποτε και μείνε σαν άγαλμα στη στάση αυτή για πέντε λεπτά.

Ο φόβος
40΄, κρεβάτι
Κάθε βράδυ, ζήσε για σαράντα λεπτά το φόβο σου. Κάθισε μέσα στο δωμάτιο, κλείσε το φως κι άρχισε να γίνεσαι φοβισμένος, Φέρε στο νου σου κάθε τι τρομακτικό, φαντάσματα και δαίμονες κι ό,τι να σε συγκλονίσει. Σε σκοτώνουν, προσπαθούν να σε βιάσουν, σε πνίγουν. Κι όχι ένας και δυο είναι πολλοί, σε κάθε μεριά και σου κάνουν διάφορα πράγματα. Πήγαινε μέσα στο φόβο, όσο πιο βαθιά μπορείς κι ό,τι κι αν συμβεί, πέρασε το.
Και κάτι ακόμη: Στη διάρκεια της ημέρας, ή οποιαδήποτε άλλη ώρα, όποτε γεννιέται ο φόβος, αποδέξου τον. Μην τον απορρίπτεις. Μη σκέφτεσαι πως είναι κάτι κακό που πρέπει να ξεπεράσεις, Είναι κάτι φυσικό, Αν τον αποδέχεσαι και τον εκφράζεις τη νύχτα, το πράγματα θα αρχίσουν να αλλάζουν.

Έμβρυο
10-20΄, κρεβάτι
Πριν αποκοιμηθείς, κάθισε στο κρεβάτι σου σε χαλαρή θέση και κλείσε τα μάτια. Νιώσε το σώμα σου να χαλαρώνει. Αν αρχίσει το σώμα να γέρνει προς τα μπρος, άφησε το ελεύθερο μπορεί να γείρει προς τα μπρος. Μπορεί να θελήσει να πάρει τη θέση του εμβρύου, σαν το μωρό στην κοιλιά της μητέρας του. Αν έχεις τέτοια διάθεση, πάρε τη στάση του εμβρύου. Γίνε μωρό στην κοιλιά της μητέρας.
Ύστερα άκουσε την αναπνοή σου τίποτε άλλο. Απλώς άκουγε την αναπνοή που μπαίνει μέσα, την αναπνοή που βγαίνει έξω. Νιώσε την καθώς μπαίνει μέσα σου κι όταν βγαίνει έξω, νιώσε την να πηγαίνει προς τα έξω.
Νιώσε την και με την αίσθηση αυτή θα νιώσεις να γεννιέται τεράστια σιωπή και καθαρότητα.

Ποιο είναι το κλειδί της Ελευθερίας;


Του Deepak Chopra

Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα της ζωής είναι η αίσθηση της ελευθερίας και μαζί μ’ αυτήν, η αίσθηση της σκλαβιάς. Τελικά, ο σκοπός μας είναι να βιώσουμε την ελευθερία αλλά για να την κατανοήσουμε θα πρέπει προηγουμένως να έχουμε καταλάβει τι είναι η σκλαβιά. Τι σημαίνει να είναι κάποιος ελεύθερος και τι να είναι υποδουλωμένος; Το να είσαι υποδουλωμένος σημαίνει να είσαι περιορισμένος στην Χ ή στην Ψ επιλογή, έχοντας χάσει την δυνατότητα να διαλέξεις από ένα άπειρο σύνολο επιλογών.

Ποιο είναι το πεδίο της υποδούλωσης;

Η υποδούλωση εντοπίζεται μέσα στα δικά μας όρια, στις δικές μας απόψεις και στις κατά συνθήκη αντιδράσεις μας. Τα όρια κι οι πεποιθήσεις δεν είναι τίποτα άλλο παρά ιδέες κι αντιλήψεις στις οποίες έχουμε παραδοθεί και τις οποίες έχουμε αποδεχθεί ως αληθινές. Κι όταν αυτές είναι άκαμπτες και κρυσταλλωμένες σαν το τσιμέντο, δε μπορούμε να δούμε πέρα από αυτές. Γίνονται οι τοίχοι της φυλακής που αναμφίβολα δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι γύρω μας.


Ελευθερία είναι η δύναμη του να σκεφτόμαστε ή να δρούμε χωρίς περιορισμούς, η ικανότητα της εφαρμογής μιας επιλογής.

Παγιδευόμαστε σε σκέψεις όπως παγιδεύονται οι μύγες στον ιστό της αράχνης. Είμαστε ταυτόχρονα κι η αράχνη κι η μύγα, περιπλέκοντας τον εαυτό μας στον δικό μας ιστό. Όλη μας η ζωή αλλά κι οι ζωές των άλλων στοιβάζονται μέσα μας σαν αποτυπώματα ή τμήματα ενέργειας, τα οποία πυροδοτούνται από κάποιες λέξεις ή καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε, καθώς κι από κοινωνικές σχέσεις. Έχουμε εθιστεί να ερμηνεύουμε τις εμπειρίες μας με δεδομένο τρόπο κι αυτό καθορίζει το πως αντιδρούμε σ' αυτές. Οπότε κάθε είδους υποδούλωση που βιώνουμε είναι στην πραγματικότητα η φυλακή που δημιουργείται από τον δικό μας εθισμό.
Οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν όλη τους την ζωή υποδουλωμένοι. Είναι ένα 'πακέτο' που αποτελείται από νεύρα και καθ' έξην αντιδράσεις, το οποίο συνεχώς πυροδοτείται από άλλους ανθρώπους κι από συνθήκες που οδηγούν σε εντελώς αναμενόμενα αποτελέσματα. Για να απελευθερωθούμε από τα δεσμά μας, θα πρέπει να αφήσουμε κατά μέρος τις καθ' έξην αντιδράσεις μας. Να υπερβούμε τα όρια μας και να βιώσουμε αυτό που δεν έχει όρια.

Τι είναι η ελευθερία;
Η ελευθερία προέρχεται από την εμπειρική γνώση της αληθινής φύσης, η οποία είναι ελεύθερη. Μπορεί να προέλθει επίσης με το να ανακαλύψουμε ότι η αληθινή ουσία είναι το ευχάριστο πεδίο της απεριόριστης συνειδητότητας που διέπει καθετί που έχει δημιουργηθεί. Για να βιώσουμε την αληθινή μας ουσία θα πρέπει απλά να 'είμαστε'. Τότε είμαστε ελεύθεροι. Σε αυτό το στάδιο ελευθερίας κατανοούμε ότι η ζωή είναι η ουσιώδης συνύπαρξη όλων των αντιθετικών ζευγών. Μπορούμε να βιώσουμε χαρά ή μπορεί να βιώσουμε πόνο και να υποφέρουμε, χωρίς όμως να προσκολληθούμε στην χαρά ή να κουλουριαστούμε από τον φόβο μας μήπως πονέσουμε. Όταν ελευθερωνόμαστε χάνουμε τον φόβο μας για τον θάνατο επειδή η πεποίθηση μας για τη θνητότητα είναι απλά ένα ξόρκι που έχουμε κάνει στον εαυτό μας.
Πίσω από τη μάσκα της θνητότητας βρίσκεται το πεδίο της αθανασίας. Ο αληθινός μας εαυτός είναι αθάνατος κι είναι πέρα από τη γέννηση και τον θάνατο. Ο αληθινός μας εαυτός δεν είναι το εγώ μας, που είναι περιορισμένο στο χρόνο, αλλά το πνεύμα μας που είναι άχρονο. Όταν το αντιληφθούμε αυτό, μπορούμε να αναγνωρίσουμε το πνεύμα μας και να ελευθερωθούμε από κάθε περιορισμό, συμπεριλαμβανομένου και του περιορισμού που νιώθουμε ότι είμαστε προσωπικότητες, παγιδευμένες σε ένα σώμα για το υπόλοιπο διάστημα της ζωής μας. Θα είμαστε η πηγή του σώματος και της νόησης ταυτόχρονα και δεν θα μας αγγίζει αυτός ο κόσμος των μεταβολών επειδή θα γνωρίζουμε ότι είμαστε η αμετάβλητη ουσία της αγνής συνειδητότητας.

Αυτό που είναι περιορισμένο χρονικά έρχεται και φεύγει, ενώ αυτό που είναι άχρονο υπάρχει για πάντα.
Το χρονικά περιορισμένο είναι το γνωστό, ενώ το άχρονο είναι το πρωτόγνωρα άγνωστο. Στον εθισμό μας με το πρώτο έχουμε προβάλλει μια πραγματικότητα στην οποία επικρατεί η χωριστικότητα κι ο πόνος. Ζούμε μέσα σε μια επιλεγμένη ψευδαίσθηση όπου είμαστε υποδουλωμένοι και δέσμιοι των ίδιων μας των προβολών. Το παρελθόν και το μέλλον υπάρχουν μόνο στην φαντασία μας, ενώ η πραγματικότητα βρίσκεται στο τώρα. Τα μαρτύρια είναι στην φαντασία μας, ενώ η ελευθερία υπάρχει στην πραγματικότητα. Πίσω από όλα αυτά τα εμπόδια για την ελευθερία υπάρχει ένας κόσμος απαλλαγμένος από όλες τις προβολές που είναι ο κόσμος της απεριόριστης συνειδητότητας. Κι αυτός ο κόσμος υφίσταται στον αιώνιο χρόνο.
Δεν υπήρξε ποτέ κάποια στιγμή που η ζωή μας δεν ήταν αυτός ο χρόνος και δεν θα υπάρξει ποτέ κάποια στιγμή που η ζωή μας δεν θα ανήκει σε αυτόν τον χρόνο. Είναι αδύνατο να ασχοληθούμε με κάτι το οποίο δεν υπάρχει σε αυτόν τον αιώνιο χρόνο. Εάν αναμένουμε αυτή την αιώνια στιγμή, τότε θα αναμένουμε αυτό που είναι αιώνιο, άχρονο, ανεπηρέαστο από το πέρασμα των χρόνων και αυθεντικό.

Όταν ζούμε στο εδώ και τώρα, αντιλαμβανόμαστε ότι ο αληθινός μας εαυτός περιδιαβαίνει το άχρονο, την αιώνια στιγμή. Δεν επιθυμούμε πλέον να ζούμε στην ανάμνηση του παρελθόντος ή στις φαντασιώσεις για το μέλλον. Θέλουμε να ζήσουμε στο παρόν και να εξασκηθούμε στην δύναμη και στην ελευθερία των επιλογών μας. Ο σκοπός του να ζούμε στην ελευθερία είναι να απολαμβάνουμε τις επιλογές που κάνουμε σε κάθε στιγμή στο παρόν που φέρνει επιτυχία.

Κάποιοι άνθρωποι με ρώτησαν: "Ο κόσμος αυτός είναι κόσμος ελεύθερης βούλησης ή ντετερμινιστικός;" Ο κόσμος είναι ταυτόχρονα και ντετερμινιστικός και ελεύθερης βούλησης. Εάν το έχουμε αυτό υπόψη μας κι έχουμε απαλλαχθεί από διάφορους περιορισμούς, τότε έχουμε ελεύθερη βούληση και ζούμε ελεύθερα. Όταν το αγνοούμε αυτό και ζούμε με συνθήκες, τότε δεν έχουμε ελεύθερη βούληση κι ο κόσμος μας είναι ντετερμινιστικός.

Το παρόν είναι η στιγμή της επιλογής και της ερμηνείας. Οι τωρινές μας επιλογές δημιουργούν τις εξωτερικές καταστάσεις που βιώνουμε αυτήν τη στιγμή. Οι τωρινές μας ερμηνείες δημιουργούν τις εσωτερικές καταστάσεις που βιώνουμε στο παρόν. Και λόγω του ότι ο 'εξωτερικός' μας κόσμος είναι μια αντανάκλαση του 'εσωτερικού' μας κόσμου, οι επιλογές μας κι οι ερμηνείες αλληλεπιδρούν και διαιωνίζουν οι μεν τις δε. Δεν είμαστε ούτε το ένα ούτε το άλλο, είμαστε η πηγή και των δύο. Εάν κατανοήσουμε τις επιλογές μας και τις ερμηνείες που τους κάνουμε, τότε θα αρχίσουμε να βιώνουμε την ελευθερία των επιλογών.
Για αυτόν τον λόγο, το κλειδί της ελευθερίας είναι να γίνουμε η προσωποποίηση της ίδιας της σιωπηλής παρατήρησης που είναι πανταχού παρούσα και παρατηρεί τα πάντα. Η σιωπηλή παρατήρηση είναι η ίδια η συνειδητότητα. Η συνειδητότητα, έχοντας συνείδηση της φύσης της, είναι παρουσία, βαθιά σοφία κι ειρήνη. Όταν είμαστε ελεύθεροι είμαστε σε επικοινωνία με τον εσώτερο εαυτό μας κι όχι με την προβολή του εαυτού μας. Και μέσα σ' αυτή την ελευθερία βρίσκεται η ικανότητα να δίνουμε αυθόρμητα την προσοχή μας στις επιλογές εκείνες που θα φέρουν χαρά σ' εμάς αλλά και στους άλλους επίσης.


Μετάφραση - Απόδοση: Esoterica.gr

Απο που ερχεστε...