Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

Κάθε αυγή... Φοβάμαι


Να σου πω πως υπάρχω. Πως είμαι εδώ. Σύννεφο στη συννεφιά, στην ξαστεριά αστέρι. Κάθε νύχτα είμαι εδώ, για’ σένα. Για να μη φοβάσαι... Σου στέλνω απαλά ψιθυρίσματα στον αέρα. Ακόμη και μετά την αυγή, εγώ υπάρχω. Όπως τα αστέρια. Απλά κρύβομαι. Περιμένω να ’ρθεις. Έλα να με πάρεις, κι ας είναι να βυθιστούμε ξανά στο σκοτάδι. Στο δικό μας σκοτάδι. Χωρίς να φοβόμαστε πια τίποτα. Ακόμη δεν μπορείς να με δεις; Υπάρχω κοντά σου όσο μ’ αφήνεις. Κοίτα καρδιά μου τα δάχτυλά σου, εκεί, εκεί ακριβώς είμαι κι εγώ. Προσπάθησε να δεις τα μάτια σου, κι εκεί είμαι. Και στα μαλλιά σου, και στο μυαλό σου και στην καρδιά σου. Είμαι εδώ! Όσα χρόνια κι αν περάσουν θα’ μαι εδώ. Και να σου πω ένα μυστικό; Το κενό μέσα μου, ήταν η απουσία σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Απο που ερχεστε...